Wypełnia się doba Wielkiego Postu - czas poznania tajemnicy i czas szczególnej modlitwy Kościoła, preludium najważniejszych świąt w roku liturgicznym, wielkiego misterium Zmartwychwstania Pańskiego.
Liturgia Środy Popielcowej, która rozpoczyna Wielki Post, zawiera obrzęd błogosławieństwa popiołu i posypania nim głów wiernych. Obrzęd ten odbywa się obecnie po homilii i dlatego we Mszy św. opuszcza się akt pokuty, który zastępuje posypanie głów popiołem. Kapłan, posypując popiołem, wypowiada słowa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” (Mk 1,15). W tym dniu wszystkich wierzących obowiązuje ścisły post.
Wielkanocna spowiedź, nierozerwalnie związana z misterium Zmartwychwstania, powinna być aktem szczególnym. Pokuta, przygotowuje serca do przyjęcia Bożego światła: „oświeć serca twoich dzieci oczyszczone przez pokutę”. Pokuta przynosząc opanowanie ciała, otwiera ducha na Boże działanie. Post umacnia modlitwę i uczy postawy pokory. Podejmując post człowiek uznaje swoją bezsilność i wyznaje, iż całą swą nadzieję pokłada w Bogu. Modlitwa przez post nabiera siły, a post wyprasza łaski modlitwie.
Bóg, jako lekarstwo dla duszy, nakazywał opanowywać ciało: „Boże, Ty dla zdrowia duszy poleciłeś nam opanować ciało”. Post zwycięża żądze, odpędza pokusy, ukróca pychę, uśmierza gniew. Post przynosi człowiekowi wewnętrzną siłę i spokój sumienia.
Czym jest doba Wielkiego Postu dla współczesnych ludzi? Niektórzy zapracowani żyją swoim własnym rytmem, który nie koresponduje z wydarzeniami roku liturgicznego. Dzisiejszy świat swoim tempem wymusza pracoholizm i duchową hibernację. Dramatem współczesnego człowieka jest brak czasu i poczucie chaosu.
Dla wielu Wielki Post kojarzy się z końcem karnawału, uczestnictwem w nabożeństwie Drogi Krzyżowej, Gorzkich Żali, a także wielkopostnym wyrzeczeniem się jakiejś zmysłowej przyjemności. Przemiana życia, którą inicjuje doba Wielkiego Postu to nowe zwrócenie się ku Bogu, większa gorliwość i aktywność w czynieniu dobra, postęp w wierze. Zerwanie z grzechem jest możliwe tylko przez zwrócenie serca do Boga, nie ma innej drogi do zbawienia. Człowiek jest grzeszny. Obdarzony przez Boga wolnością może od Niego odejść albo doprowadzić swą wiarę do pewnego rodzaju zaniedbań. Szatan stale podejmuje wysiłki, by doprowadzić ludzi do grzechu. Wielki Post jest szczególnym czasem, w którym naszym zamiarem jest sprzeciwienie się szatanowi i podjęcie z nim duchowej walki. Rezygnacja z życiowej przyjemności w tym szczególnym czasie, to nie tylko próba charakteru i silnej woli, ale też nasza osobista ofiara złożona Panu.
Współczesny świat, w dużej mierze kreowany przez kulturę masową, deformuje rytm roku liturgicznego. W okresie Wielkiego Postu kluby i puby oferują szeroką gamę rozrywek, które nie odpowiadają założeniem Kościoła katolickiego. Sposób, w jaki niektórzy przeżywają czas Wielkiego Postu pozostawia wiele do życzenia. Obrazę stanowią marketingowe działania właścicieli lokalnych klubów. Jeśli ktoś nie szanuje swojej wiary to sam także nie zasługuje na szacunek Trzeba zachować wewnętrzny dystans i nie podążać ślepo za pokusami. 40 dni to krótki okres czasu, który powinniśmy poświęcić Chrystusowi, On poświęcił nam całe swoje życie. Nie dajmy się zwieść podszeptom szatana. Pamiętajmy, że „Bóg jest największym odnowicielem ludzkiej natury; tylko On może sprawić swą łaską, że zawsze będziemy unikać zła i gorliwie iść za wszystkim, co jest dobre”.