W zamojskiej katedrze rozbrzmiewa śpiew Litanii do Wszystkich Świętych. Jest sobota, 9 września 2006 r. Oczy wszystkich zgromadzonych zwrócone są w stronę leżącej w prezbiterium postaci. Oto za chwilę jeden z polskich kapłanów, ks. Wacław Depo, otrzyma pełnię sakramentu święceń, który włączy go do Kolegium Biskupów i uczyni widzialną głową powierzonego mu Kościoła ziemi zamojsko-lubaczowskiej. Elekt upadł na twarz na znak uniżenia przed Bogiem. To dla niego czas głębokiej modlitwy, adoracji i prośby.
Liturgii przewodniczy Abp Józef Michalik. Współszafarzmi są bp Jan Śrutwa i bp Zygmunt Zimowski. Metropolita przemyski, główny konsekrator, wkłada ręce na głowę elekta i odmawia modlitwę świeceń, będącą prośbą o wylanie Ducha Świętego i udzielenie Jego darów. Ten gest jest apostolskim znakiem przekazania świętej władzy w Kościele.
Następują obrzędy wyjaśniające akt święceń. Nowo wyświęcony Biskup zostaje namaszczony olejem krzyżma na znak włączenia w najwyższe i jedyne kapłaństwo Chrystusowe. Otrzymuje księgę Ewangelii, co oznacza, że jego głównym zadaniem jako biskupa jest głoszenie Ewangelii. Biskup Wacław przyjmuje mitrę - uroczyste nakrycie głowy używane przez biskupów, która oznacza wezwanie do gorliwej troski o pogłębienie świętości - i pierścień - znak wierności Chrystusowi, zobowiązania do zachowania nienaruszonej wiary i symbol zaślubin biskupa z Kościołem diecezjalnym. Otrzymuje także pastorał - znak władzy pasterskiej biskupa. Na koniec główny szafarz święceń i wszyscy obecni biskupi przekazują mu pocałunek pokoju, który wyraża włączenie do Kolegium biskupów.
„W bardzo dawnej tradycji biskup jest przedstawiany jako obraz Ojca, który, według tego, co pisał św. Ignacy z Antiochii, jest jakby niewidzialnym biskupem, biskupem wszystkich.” (Pastores Gregis). Przedstawiciele poszczególnych stanów reprezentujących Kościół diecezji zamojsko-lubaczowskiej podchodząc do Biskupa wyrażają więc synowską cześć i posłuszeństwo, składają tzw. homagium. Na zakończenie Mszy św. Biskup Wacław udziela wszystkim zgromadzonym pasterskiego błogosławieństwa.

„Jestem szczęśliwy, że jest nowy biskup, nie mam co do tego żadnej wątpliwości, że jest wielką osobowością, zresztą tak, jak i poprzedni. Mamy wszyscy nadzieję, że będziemy współpracować na wielu płaszczyznach pracy duszpasterskiej” (Mirosław Koper z Katolickiego Stowarzyszenia Obrony Życia w Zamościu).

„Cieszymy się bardzo, że nasz Ksiądz Rektor został tak wysoko wyniesiony przez samego Pana Boga do godności biskupiej i otaczamy Go modlitwą. Bardzo dobrze, że jest dla całego Kościoła, a nie tylko dla takiej małej jego cząstki, jaką jest seminarium. Dzisiejsza uroczystość jeszcze nas umocniła w wierze i ugruntowała, że warto w pocie czoła pracować dla spraw Bożych. Pan Bóg widzi i zna pragnienia serca, i wynagradza w sposób widzialny, jak w przypadku Księdza Rektora” (Siostra ze Zgromadzenia Córek św. Franciszka Serafickiego, pracujących w radomskim seminarium, którego rektorem był ks. Depo).