Były maski i zgodna z rozporządzeniami odpowiednia ilość osób w ławkach, które z zachowaniem dyscypliny siedziały w dużych odległościach od siebie. W gościnnych progach kościoła p.w. św. Franciszka przywitał zebranych ks. Kazimierz Sroka, proboszcz parafii. Wskazał na osobę Biedaczyny z Asyżu, jako wzoru do naśladowania na drodze powołania.

W homilii bp Jacek Kiciński zwrócił uwagę na trzy aspekty w głoszeniu słowa Bożego: wiarę, entuzjazm i służbę.

- Wiara jest łaską i darem, ale sama wiara, bez odkrywania śladów obecności Boga we własnym życiu, w codzienności i mówieniu, świadczenia o tym innym – nie wystarczy. Trzeba być blisko Jezusa i poznawać Go. Przemku, Michale, Adrianie – czy wy znacie Jezusa? – pytał biskup. - Kim dla was jest? Za chwilę staniecie się diakonami Kościoła po to, by towarzyszyć innym w odkrywaniu Ojca. Spotkacie na swojej drodze wielu, którzy powiedzą wam: pokaż nam Ojca i co wtedy? – kontynuował rozważanie bp Jacek. – Musicie być żywymi świadkami Ewangelii.

Podkreślił również, że sam z sienie nikt nie jest w stanie pokazywać światu Ojca, ale przez zakorzenienie w Jezusie, przez naśladowanie Jego Apostołów – jest to możliwe.

- Diakon to uczeń Jezusa, a Jezus jest tak dobry, że będzie się z wami dzielił wszystkim, co sam przeszedł w swoim życiu. Będą dni zadowolenia, ale będzie też krzyż, on jest wpisany w nasze życie. Czasami Pan Jezus pozwoli wam uczestniczyć w swoim cierpieniu - tłumaczył biskup Jacek.

Dużo miejsca w rozważaniu poświęcił też istocie służby, która jest wpisana w bycie księdzem.

- Powołanie kapłańskie to nie kariera i nie chęć zaistnienia. To nie materialistyczne przyjemności – to służba – Bogu i człowiekowi – i do takiej służby Bóg was powołał. Jeśli dziś, jutro, w przyszłości, przestaniecie służyć, powołanie straci sens. Musicie być Chrystusowi i żyć Słowem Boga. Wasze życie niech będzie skromne. To nie przypadek, że przyjmujecie święcenia w kościele św. Franciszka. Niech wasze kapłaństwo będzie proste, uniżone. Dzielcie się tym z innymi, a to, co otrzymacie niech nie będzie wasze, ale Chrystusowe. Macie być ludźmi Boga, bo świat potrzebuje miłosierdzia. Święcenia diakonatu pozostaną w waszych sercach do końca życia, jesteście sługami miłosierdzia, musicie w sowim kapłaństwie postępować tak, aby na koniec usłyszeć: Sługo dobry i wierny, wejdź do radości Pana – zakończył biskup.

Specjalne słowa skierował też do rodziców dziękując im za synów, za trud wychowania i przekazanie depozytu wiary.

- Towarzyszcie im modlitwą, gdziekolwiek będą posłani, aby byli świętymi szafarzami Bożych tajemnic – prosił bp Jacek.

Kim jest diakon i co z tym się wiąże?

Słowo diakon z języka greckiego znaczy: sługa. Ci, którzy przyjmują pierwszy stopień sakramentu święceń zostają uświęceni mocą Ducha Świętego oraz posłani, aby w Kościele byli sługami Słowa, sakramentów i miłości bliźniego. Diakoni mogą głosić i wyjaśniać Słowo Boże w homilii, udzielać sakramentu chrztu, błogosławić związki małżeńskie, posługiwać biskupowi i prezbiterom przy sprawowaniu Mszy świętej oraz rozdzielać wiernym Ciało i Krew Pańską. Opiekują się także chorymi i ubogimi. Diakoni są zobowiązani do życia w bezżeństwie i czystości. Podtrzymaniem w przyjaźni z Bogiem jest dla nich Liturgia Godzin, czyli codzienna modlitwa zanoszona o różnych porach dnia w jedności z Chrystusem i Kościołem.

Jak wyglądał obrzęd święceń?

Po homilii bp Jacka kandydaci do święceń zobowiązali się do pomagania prezbiterom i przyczyniania się do rozwoju chrześcijańskiego ludu, przechowywania tajemnicy wiary i głoszenia jej słowem i czynem, do zachowywania celibatu, do codziennej modlitwy Liturgią Godzin oraz nieustannego kształtowania swojego postępowania na wzór Chrystusa, złożyli też przysięgę czci i posłuszeństwa biskupowi.

Następnie odśpiewano litanię do Wszystkich Świętych. W tym czasie kandydaci do święceń, leżąc na posadzce, trwali na modlitwie. Po śpiewie litanii apostolskim gestem nałożenia rąk, a następnie słowami uroczystej modlitwy, bp Jacek prosił o dary Ducha Świętego pomocne w owocnym pełnieniu powierzonej im posługi. Kolejnym punktem uroczystości dla nowo wyświęconych diakonów było nałożenie szat liturgicznych, które odtąd będą ich wyróżniać w zgromadzeniu wiernych: stułę nałożoną ukośnie z lewego ramienia oraz dalmatykę.

Eucharystię zakończyły podziękowania – najpierw o. bp. Jacka, a potem diakonów, które szczególnie wzruszyły szczęśliwe mamy nowych diakonów.

Dlaczego święcenia odbywają się w trzech świątyniach archidiecezji przeczytaj tutaj:

https://wroclaw.niedziela.pl/artykul/42626/Jedenastu-jedenastego-maja

Nowi diakoni archidiecezji wrocławskiej:

Michał Adamkowski

Dawid Dawidziak

Adrian Gałuszka

Szymon Kocemba

Natan Korsak – Kędzierski

Michał Marciniak

Przemysław Pulnik

Arkadiusz Rurański

Mateusz Smaza

Marcin Wachowicz

Michał Wereta

Jakub Wiechnik

Michał Zalot