W panoramie tych bardzo bogatych wydarzeń, najpierw 8 lipca br., po 63 latach, w dniu liturgicznego święta św. Jana z Dukli, Patrona Dukli i Lwowa oraz archidiecezji przemyskiej, w dawnym klasztorze Ojców Bernardynów we Lwowie, gdzie do 1946 r. przechowywane były relikwie Świętego Patrona, odprawiona została w Godzinie Miłosierdzia uroczysta Suma odpustowa, której przewodniczył abp Mieczysław Mokrzycki koadiutor lwowski. Wygłosił on również okolicznościowe kazanie o św. Janie z Dukli, ukazując go wiernym jako szczególnego Patrona miasta Lwowa. W uroczystościach wzięli również udział: bp Marian Buczek z Charkowa, kapłani Kurii Metropolitalnej we Lwowie oraz księża proboszczowie parafii lwowskich, przedstawicielki sióstr zakonnych, pielgrzymi z Dukli i Przeworska oraz Sądowej Wiśni (Ukraina). Świątynia bernardyńska została wypełniona wiernymi zarówno obrządku łacińskiego, jak i greckokatolickiego, co jest szczególnym świadectwem zjednoczenia chrześcijan. W uroczystościach uczestniczyli Ojcowie Bazylianie i Siostry Bazylianki, aktualni gospodarze bernardyńskiej świątyni. Wśród wiernych byli i tacy, którzy pamiętali dzień wyjazdu Ojców Bernardynów z relikwiami św. Jana z Dukli, 26 kwietnia 1946 r. U tych mieszkańców Lwowa można było zobaczyć łzy wzruszenia na wspomnienie tamtych chwil oraz licznej obecności wspólnot bernardyńskich, po latach terroru komunistycznego.
W Dukli, w pierwszym dniu odpustu ku czci św. Jana Duklana, w sobotę 12 lipca br., zgromadziły się na Puszczy rzesze pielgrzymów, aby oddać cześć Patronowi archidiecezji przemyskiej. Uroczystej Mszy św. przewodniczył zaprzyjaźniony z klasztorem dukielskim ks. Zdzisław Babiarz, proboszcz parafii św. Klary z Hłudna, który wygłosił okolicznościowe kazanie. Po Eucharystii rozważano stacje Drogi Krzyżowej ze św. Janem, którą prowadził młody misjonarz bernardyńskiej prowincji o. Albin Kolarski OFM. Główna Msza św. celebrowana była pod przewodnictwem o. Czesława Gnieckiego OFM ministra prowincjalnego, w koncelebrze kapłanów dekanatu dukielskiego na czele z ks. prał. Stanisławem Siarą dziekanem dukielskim oraz innymi kapłanami diecezjalnymi i zakonnymi. Po skończonych uroczystościach na Puszczy rozpoczęła się pielgrzymka z Pustelni do klasztor, w której wzięło udział około 200 osób, zakończona ucałowaniem Relikwii św. Jana z Dukli.
Uroczystej Sumie odpustowej w drugim dniu uroczystości przewodniczył abp Józef Michalik, który wygłosił homilię, ukazując w niej Jana z Dukli jako świętego aktualnego do naśladowania w dzisiejszych trudnych czasach. Wskazał na ślady Jana Pawła II, prowadzące go za życia do Dukli i osobiste umiłowanie przez Sługę Bożego Jana Pawła II tego Świętego, którego Opatrzność Boża pozwoliła mu osobiście kanonizować na krośnieńskiej ziemi 11 lat temu. Ksiądz Arcybiskup w treści swojej homilii przywołał słowa przemówienia z 9 czerwca 1997 r., wygłoszonego przed kościołem bernardyńskim w Dukli i nawiązał w nich do współczesności, a w szczególności do tragicznych wydarzeń ostatnich dni w Polsce, kiedy to matka namawiała swoją córkę do zabicia swojego nienarodzonego dziecka. Przywołując te słowa Przewodniczący Episkopatu Polski ukazał i przypomniał, że każde poczęte dziecko ma szczególne prawo do życia, bo zostało tchnięte przez Boga i to On ma prawo decydowania o jego końcu.
W Eucharystii uczestniczyli ponadto piesi pielgrzymi przybyli z Krosna, parafianie oraz chórzyści z Sambora na Ukrainie i z Łęk Dukielskich. Tegoroczna, ponad 100-osobowa piesza Pielgrzymka z papieskiej parafii pw. św. Piotra i św. Jana z Dukli w Krośnie i całego archiprezbiteratu krośnieńskiego, a także pielgrzymów z Sanoka dała szczególne świadectwo umiłowania Sługi Bożego Jana Pawła II. Pielgrzymi w czasie drogi zanosili modlitwy z prośbą, aby św. Jan wypraszał potrzebne łaski dla każdego pielgrzyma, jego rodziny, parafii i lokalnej społeczności. Szczególnym ubogaceniem tej pielgrzymiej wspólnoty był liczny udział dzieci i młodzieży. Pielgrzymka była m.in. świadectwem i odpowiedzią na słowa abp. Józefa Michalika, wypowiedziane na zakończenie Kongresu Akcji Katolickiej w Przemyślu, 12 listopada 2000 r.: „Jeszcze jest wiele do zrobienia, trzeba uczyć się chodzić na wolności, trzeba te nowe przestrzenie zagospodarowywać, żeby były urodzajne, żebyśmy poczuli się gospodarzami u siebie i żebyśmy się poczuli potrzebni w szerokim świecie, w całym Kościele. To jest nasza piękna perspektywa”.
Akcja Katolicka dała wyraz tym słowom i wypełnia strategię nakreśloną przed 8 laty przez Arcypasterza Przemyskiego i ciągle uczy się nowego myślenia, a swoją duchowością przenika coraz głębiej Chrystusową Ewangelię i stara się działać przez myśli, czyny i modlitwę, dając świadectwo bycia autentycznymi Uczniami Chrystusa w Jego Szkole, za wstawiennictwem św. Jana Duklana.