Wśród czcicieli Jego Wnętrza (czyt.
Serca) można by wymienić: Orygenesa, Hipolita Rzymskiego, świętych
Ireneusza, Ambrożego czy Augustyna. Właściwy jednak kult Serca Jezusowego
rozwinął się dopiero w średniowieczu, głównie we Francji, Niemczech
i Włoszech. I tak, wielkimi czcicielami Serca Pana Jezusa byli między
innymi: św. Mechtylda (+ 1298 r.), św. Gertruda (+ 1274 r.), św.
Antoni Padewski (+ 1231 r.), św. Bonawentura (+ 1274 r.). Jednak
największą zasługę w powstaniu samego święta ku czci Serca Zbawiciela
miała niewątpliwie św. Małgorzata Maria Alacoque (+ 1690). Jej to
objawiał się czterokrotnie Chrystus (w latach 1673-75), domagając
się, aby oficjalnie i uroczyście w Kościele uczczono Jego Serce.
Mówił: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie
może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim
łonie". Innym zaś razem: "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi,
że nie szczędziło niczego, aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania
im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej
niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości
i świętokradztw (...). Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie
Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego
Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne
zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje
wyleje hojne łaski dla tych, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć"
.
W niespełna sto lat później (w 1765 r.) papież Klemens
XIII wprowadził Święto Najświętszego Serca Pana Jezusa dla niektórych
zakonów i diecezji (rzymskiej i diecezji polskich). Warto tutaj podkreślić,
że wielką zasługę w jego ustanowieniu mieli polscy biskupi, którzy
w 1764 r. wystosowali do papieża Memoriał, a w nim przedstawili historyczny
przegląd kultu oraz godność i pożytki płynące z nabożeństwa do Serca
Jezusowego. Papież bł. Pius IX w 1856 r. rozszerzył święto dla wszystkich
diecezji, zaś Leon XIII w 1899 r. poświęcił Sercu Jezusowemu cały
Kościół i rodzaj ludzki. Od jego też pontyfikatu czerwiec stał się
miesiącem szczególnego kultu Serca Pana Jezusa. Śpiewana zaś w tym
czasie Litania biorąca swój początek w XVII w. (ostatecznie zatwierdzona
w 1889 r.), na stałe weszła do porządku czerwcowego nabożeństwa.
Kult Serca Pana Jezusa przejawia się szczególnie w samym
święcie, wypadającym zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała. Także
czerwiec gromadzi rzesze wiernych na nabożeństwie przed wystawionym
Najświętszym Sakramentem.
Podziel się cytatem
Poza tym wyrazem czci oddawanej Boskiemu
Sercu jest niewątpliwie "Akt poświęcenia." Do innych form pobożności
możemy zaliczyć: Godzinę Świę-tą - adorację nocną z pierwszego czwartku
na pierwszy piątek miesiąca, do której zachęcał sam Pan Jezus, a
także praktykę tak zwanych pierwszych piątków. Św. Małgorzacie Alacoque
obiecał Zbawiciel, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków
miesiąca przystąpi do Komunii św. i ofiaruje się jako wynagrodzenie
za grzechy własne i całej ludzkości, tego Boże Serce ogarnie miłosierdziem
w chwili zgonu, tzn. nie umrze bez Jego łaski.
Chciejmy zatem w czerwcu wynagradzać Bożemu Sercu wszelkie
zło i wszelki grzech, jakim jest Ono obrażane. Zaś osobisty akt oddania
się Boskiemu Sercu Zbawiciela niech stanie się zadatkiem naszego
uświęcenia.
W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa uwielbiamy miłość Boga do człowieka, która objawiła się w Chrystusie. Najbardziej miłość ta widoczna jest w Jego męce i śmierci na krzyżu. Źródłem tej miłości
jest Serce Jezusa przebite włócznią na krzyżu. Mówią o tym fakcie słowa zapisane w Ewangelii wg św. Jana: „Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden
z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda” (J 19, 33-34).
Kult Serca Jezusowego ma swoje korzenie w Piśmie Świętym i najstarszej tradycji Kościoła. Święto to znali pierwsi chrześcijanie. Jednak dopiero w późniejszych wiekach w różnych formach pełniej się
rozwinęło.
Wśród promotorów szerzących nabożeństwo (cześć, kult) Serca Jezusowego najważniejsze miejsce zajmuje św. Małgorzata Maria Alacoque (+1690). Ta nieznana, ukryta w zakonie zakonnica z Paray-le-Monial
we Francji, przyczyniła się do wprowadzenia święta ku czci Serca Jezusowego. Doznała ona między rokiem 1673 a 1675 kilka mistycznych widzeń. W 1675 r. przeżyła czwarte i najważniejsze objawienie.
W czasie oktawy Bożego Ciała, klęcząc przed Najświętszym Sakramentem, zobaczyła Chrystusa, który - wskazując na swoje Serce - wypowiedział następujące słowa: „Oto Serce, które tak bardzo
umiłowało ludzi, że niczego nie szczędziło, aż do wyczerpania i wyniszczenia się, by im dać dowody swej miłości. W zamian od większości ludzi doznaje tylko niewdzięczności przez ich nieuszanowania i świętokradztwa,
przez ich oziębłość i pogardę, z jaką się odnoszą do Mnie w tym Sakramencie Miłości. Ale o wiele większą boleść sprawia Mi to, że nawet serca Mnie poświęcone tak ze Mną postępują. Dlatego żądam od ciebie,
żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był poświęcony na szczególną uroczystość ku uczczeniu Mojego Serca. W tym dniu wierni przystępować będą do Komunii Świętej, będą składać uroczyste wynagrodzenia
przez publiczne wyznawanie win, aby naprawić zniewagi, jakich to Serce doznało podczas wystawiania na ołtarzach. Obiecuję ci również, że Moje Serce rozszerzy się, by roztaczać obficie wpływy swej Boskiej
miłości na tych, którzy Mu oddawać będą tę cześć i którzy starać się będą, by Mu była oddawana” (Pamiętnik duchowy św. Małgorzaty Marii Alacoque, s. 93).
Początkowo kult Serca Jezusowego napotykał na wiele trudności, które wydawały się nie do przezwyciężenia. Dopiero prośba biskupów polskich, skierowana do papieża Klemensa XIII w 1765 r., odniosła
długo oczekiwany skutek. Jeszcze w tym samym roku Stolica Apostolska postanowiła obchodzić święto Serca Jezusowego we wszystkich klasztorach Sióstr Wizytek. Potem rozszerzono je na całą Polskę. W 1856 r.
papież Pius IX, na prośbę biskupów francuskich, rozszerzył je na cały Kościół. Papież Leon XIII w 1889 r. podniósł je do rangi uroczystości. W dziesięć lat później, w 1899 r., pod wpływem objawień,
które miała s. Maria Droste - przełożona klasztoru Dobrego Pasterza w Oporto, Leon XIII wydał encyklikę O poświęceniu się ludzi Najświętszemu Sercu Jezusowemu (Annum Sacrum). Wspomina w niej
też o zatwierdzeniu Litanii do Najświętszego Serca Jezusowego oraz fakt poświęcenia rodzaju ludzkiego Najświętszemu Sercu. Akt ten odmawiany jest do dziś w Kościołach w pierwszy piątek miesiąca. Papież
Pius XI w encyklice Miserentissimus Redemptor (Najmiłosierniejszy Odkupiciel), ogłoszonej w 1928 r., wzywał wiernych do ponawiania aktu zadośćuczynienia Sercu Jezusowemu. Przypominał też dwie praktyki
związane z kultem Serca Jezusowego: Komunię św. wynagradzającą i nabożeństwo Godziny Świętej. Papież Pius XII z okazji setnej rocznicy zatwierdzenia święta Najświętszego Serca Pana Jezusa wydał w 1956 r.
encyklikę Haurietis aquas, uważaną za „wielką kartę” kultu Serca Zbawiciela. W 1965 r. papież Paweł VI ogłosił dwa listy apostolskie: Investigabiles divitias Christi i Diserti interpretes.
W listach tych Paweł VI gorąco zachęca do praktykowania i szerzenia kultu Najświętszego Serca Pana Jezusa. Wyraził także życzenie, by cześć Sercu Jezusowemu oddawano przez uczestnictwo w sakramencie Eucharystii,
który jest najwspanialszym darem tego Serca.
W uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa odprawia się Mszę św. z procesją z Najświętszym Sakramentem wokół świątyni. Miesiąc czerwiec jest poświęcony w szczególny sposób czci Serca Jezusowego.
Autorstwa Francisco Goya - Domena publiczna/pl.wikipedia.org
Święta Ludgarda
Ludgarda ur. się w Tonges na terenie Belgii w 1182 r. Gdy miała 12 lat, rodzice oddali ją na wychowanie do klasztoru sióstr benedyktynek św. Katarzyny w okolicach Limburga.
Dziewczyna nie chciała być zakonnicą. Dopiero objawienie się Chrystusa skłoniło ją do pozostania w klasztorze. W wieku 18 lat złożyła śluby zakonne. Po pięciu latach została przeoryszą.
Włoski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że pary jednopłciowe kobiet, które decydują się na zapłodnienie in vitro za granicą, mogą zostać prawnie uznane za rodziców we Włoszech, nawet jeśli jedna z nich nie jest biologiczną matką. Wyrok zapadł mimo sprzeciwu rządu Giorgii Meloni - podaje portal ilgiornale.it.
Włoski Trybunał Konstytucyjny orzekł, że dzieci urodzone przez pary jednopłciowe kobiet w wyniku zapłodnienia in vitro przeprowadzonego za granicą, gdzie jest to legalne, mogą być zarejestrowane jako dzieci dwóch matek. Wyrok odrzuca wytyczne rządu premier Giorgii Meloni, zawarte przez ministra spraw wewnętrznych Matteo Piantedosiego z 2023 r., który zakazywał automatycznego uznawania „matki intencjonalnej” za pełnoprawnego rodzica.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.