Arch. katowicka: księża w ramach jałmużny postnej zebrali 240 tys. zł na szpital w Mikołowie
240 tys. zł na Szpital im. św. Józefa w Mikołowie zebrali księża archidiecezji katowickiej w ramach kapłańskiej jałmużny postnej. O wsparcie placówki poprosił ich abp Wiktor Skworc.
Tam pracują siostry boromeuszki, które na Górnym Śląsku posługują już od ponad 100 lat.
Metropolita katowicki w komunikacie dziękuje wszystkim księżom za przekazane darowizny i informuje, że kwota 240 tys. zł została już przelana na konto Zgromadzenia Sióstr Boromeuszek z przeznaczeniem na rzecz działalności szpitala.
– Księżom, którzy w duchu braterskiej jedności i zrozumienia solidaryzowali się z potrzebami Szpitala św. Józefa, składam serdeczne „Bóg zapłać” i dedykuję słowa Pana Jezusa skierowane do bogatego młodzieńca: „Jeśli chcesz być doskonały, idź, sprzedaj, co posiadasz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną! (Mt19,21)” – czytamy w komunikacie.
Reklama
Arcybiskup darczyńcom życzy obfitości łask paschalnych i dalszego wytrwałego naśladowania naszego Pana i Mistrza.
Podziel się cytatem
Szpital Św. Józefa w Mikołowie jest najstarszym szpitalem w mieście i w tym roku mija 120 lat, jak leczeni są w nim mieszkańcy miasta, powiatu mikołowskiego, a także innych miejscowości. Zgromadzenie, po przejęciu na nowo szpitala w 1998 r., zainwestowało wielkie środki finansowe, dostosowując szpital do aktualnych wymagań, związanych ze standaryzacją. W ostatnich latach wybudowano tam nowoczesny blok operacyjny z centralną sterylizatornią i pracownią endoskopii oraz nową izbę przyjęć.
Szpital w ramach kontraktu otrzymuje stosunkowo skromne środki z Narodowego Funduszu Zdrowia. Trudną sytuację finansową pogłębia jeszcze obecna sytuacja związana z pandemią.
Blisko 30 tys. baranków z czekolady, 15 tys. paschalików, a do tego kilka tysięcy „Skarbonek Miłosierdzia” i „Toreb Charytatywnych” – tak wygląda akcja „Jałmużna Wielkopostna”, którą prowadzi w okresie Wielkiego Postu Caritas Diecezji Siedleckiej. Zebrane środki pozwolą realizować działania charytatywne zarówno w organizacji jak i w parafiach.
- Zachęcamy, by włączyć się w tą akcję w wybranym przez siebie zakresie. Baranki i paschaliki są dostępne do nabycia w parafiach. Tam też możemy otrzymać „Torbę Charytatywną”, do której wkładamy żywność z długim terminem ważności i środki czystości, by wesprzeć uboższych parafian. Osoby, które chciałyby wesprzeć akcję pieniężnie, mogą zaoszczędzone niewielkie sumy ofiarować do „Skarbonek Miłosierdzia”. Kierowane są one głównie do dzieci i młodzieży - mają wymiar wychowawczy – uczą wyrzeczenia na rzecz innych – mówi ks. Marek Bieńkowski, dyrektor Caritas Diecezji Siedleckiej.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Kto wie? Może i za nami kiedyś półprzezroczyste postacie duchów wyłonią się z zaświatów, szepcząc: „Dziękuję”. I poprowadzą dalej.
Lwów, katedra ormiańska, na jednej ze ścian widnieje malowidło Jana Rosena – "Pogrzeb św. Odilona". To nie jest zwykły obraz. To listopadowa parabola w barwach złota i cienia. Widzimy Odilona, opata z Cluny, czyli XI-wiecznego wizjonera, który wprowadził dzień modlitw za zmarłych 2 listopada.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.