Arcybiskup Kondrusiewicz przypomniał uczestnikom uroczystości i tym, którzy łączyli się z nimi duchowo poprzez transmisję na żywo w katolickim portalu catholic.by losy Sługi Bożego, pełne heroizmu chrześcijańskiego.

Bolesław Sloskans urodził się w 1893 r. w ówczesnej guberni witebskiej, na terenie należącym obecnie do Łotwy. Do szkoły uczęszczał w Rydze, a następnie ukończył seminarium duchowne i Piotrogrodzką Katolicką Akademię Duchowną - protoplastę KUL. Po otrzymaniu święceń kapłańskich pracował w kościele św. Katarzyny w Petersburgu a następnie w kościele świętych Apostołów Piotra i Pawła w Moskwie i św. Barbary w Witebsku.

W 1926 r. w Moskwie został tajnie wyświęcony na biskupa. 13 sierpnia tego samego roku został mianowany administratorem apostolskim diecezji mińskiej i archidiecezji mohylewskiej. Aresztowany w 1927 r. i osadzony w łagrach, sprawował "nielegalnie" opiekę duszpasterską nad współwięźniami.

W 1933 r. rząd Łotwy wymienił Bolesława Sloskansa na złapanego komunistycznego agenta Stachowskiego. Przed najazdem armii czerwonej na Łotwę panujący tam Niemcy deportowali go w 1944 r. do Prus Wschodnich. Aresztowany przez gestapo i dzięki interwencji biskupów niemieckich zwolniony, został wysłany do Bawarii.

Opiekował się białoruskimi katolikami, emigrantami obrządku łacińskiego i wschodniego, wspierał duchowo i materialnie białoruskie periodyki „Znich”, „Droga Boga” i inne. Boļeslavs Sloskāns wziął udział w Soborze Watykańskim II wraz z białoruskim biskupem obrządku wschodniego, Czesławem Sipowiczem MIC. Zmarł w 1981 r. w Brukseli. Jego doczesne szczątki złożono na Łotwie w bazylice Wniebowzięcia NMP – narodowym sanktuarium maryjnym w Agłonie, 200 km od Rygi.

Abp Kondrusiewicz podkreślił, że biskup Sloskans pozostał aż do śmierci administratorem apostolskim diecezji mińskiej i mohylewskiej. Tak więc, chociaż w czasach sowieckich nie było fizycznie biskupa na Białorusi, nadal troszczył się on o powierzoną mu owczarnię, która cierpiała z powodu ateistycznego ucisku sowieckiego.

„Jest to bardzo ważne w kontekście odrodzenia Kościoła na Białorusi, a także obchodów 30-lecia przywrócenia jego hierarchicznych struktur. Boża Opatrzność pozwoliła mi w 1989 roku zostać bezpośrednim następcą Sługi Bożego biskupa Bolesława Sloskansa, 8 lat po jego śmierci - zaznaczył abp Kondrusiewicz.

„Odrodzenie Kościoła na Białorusi jest także owocem służby, modlitwy, wieloletnich więzień sowieckich i hitlerowskich, wygnania i męczeństwa biskupa Boļeslavsa Sloskānsa – dodał emerytowany metropolita mińsko-mohylewski.

„Niech dobry Bóg, który powołał biskupa Boļeslavsa Sloskānsa, by służył białoruskim katolikom w trudnych czasach wojującego ateizmu, sprzyjał jego szybkiej beatyfikacji, abyśmy mieli nowego patrona w niebie” – powiedział abp Tadeusz Kondrusiewicz.