Reklama

Radujcie się! Pan wielki narodów nadchodzi!

Niedziela Ogólnopolska 47/2001

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Tak rozpoczyna się jeden z wierszy Juliusza Słowackiego, uznawanych za arcydzieło polskiej poezji religijnej:
Radujcie się! Pan wielki narodów nadchodzi!
Radujcie się, bo prawdy wybiła godzina,
Strach się już Boży rodzi,
Strachem Pan jako mieczem ognistym pościna.
Któż wytrwa, gdy go ognie niebieskie pochwycą?
Któż miecz podniesie, drżący jak listek osiny
Przed Pańską błyskawicą,
W strachu przyjścia Pańskiego i wielkiej godziny?1
Myślę, że gdybym zapytał, z czym kojarzy się ten wiersz, wiele osób odpowiedziałoby bez wahania, że z Sądem Ostatecznym. I słusznie, zresztą wystarczy przypomnieć sobie słynny fresk Michała Anioła z Kaplicy Sykstyńskiej, który jest malarską wizją Giudizio universale. Jeden i drugi obraz jest artystycznym przedstawieniem Sądu opisanego przez św. Mateusza w 25. rozdziale jego Ewangelii. Pamiętając, jak wyobrażał sobie Sąd Ostateczny mistrz włoskiego renesansu, spójrzmy, jak ten temat przedstawił mistrz polskiego pióra.
W wizji Słowackiego Sąd Ostateczny to triumf Boga nad złem, godzina sprawiedliwości, czas nagrody dla sprawiedliwych i kary dla występnych. Pan wszechświata zjawia się na obłoku, co jest nawiązaniem do Ewangelii św. Mateusza i prorockiej Księgi Daniela. Sprawiedliwemu Sędziemu towarzyszą święci i aniołowie, ci błogosławieni, którzy wpatrują się w oblicze Boże. Jednocześnie szatan, książę ciemności, biblijny "smok", zostaje definitywnie pokonany. Spełnia się Apokalipsa: nastaje nowe niebo i nowa ziemia. Oto drugi fragment wiersza:
Na obłokach się zjawią postaci człowieka,
Święci ogniści staną w chmurzycach za Panem,
Szatan na blask zaszczeka,
Trzody na polach drżące przypadną kolanem.
Pastuszkowie otworzą usta, światłością zdziwieni.
Widząc jasne obłoki i Pana w obłokach,
Świat się cały spłomieni,
Ujrzy swe archanioły na ogniach i smokach.
Chwała Panu, że z ciałem się zjawił rzetelny,
Że dotrzymał - a przyszedł ratować niewinne,
Chrystus, Pan nieśmiertelny,
Nasz Pan, który nagrodził swym świętym uczynne.
Poetycką wizję Sądu Ostatecznego Juliusza Słowackiego można odnieść do niedawnej uroczystości Wszystkich Świętych. Chrystus, Syn Boży, zaprasza do wspólnoty świętych. Jak pisze Słowacki, Sędzia - Król - Baranek woła "swe święte do chwały i wieńca...", wyposaża ich w nieśmiertelne ciała na wzór swego ciała uwielbionego. Strach i trwoga ustępują miejsca doznaniom pokoju, bezpieczeństwa i wiecznej radości. W poetyckiej wizji Słowackiego "na stolicy słonecznej ognisty i złoty" zasiada "Król nasz umiłowany - baranek łagodny". Miłość staje się powszechnym prawem "nowego królestwa", w którym naród przeciw narodowi nie podniesie miecza. Spełniają się zapowiedź i wizja trwałego pokoju mesjańskiego, głoszone niegdyś przez proroka Izajasza. Oto trzeci, ostatni fragment wiersza polskiego poety:
Podnieście teraz czoła, od wieków trapieni,
A więcej się nie bójcie żadnego ucisku,
Pan ciała wam przemieni
I miasto swoje złote postawi na błysku.
Pan nasz zamieszka z nami i nigdy już więcej
Nie zostawi na ziemi, jak teraz, sieroty,
Król tysiąca tysięcy,
Na stolicy słonecznej ognisty i złoty.
Król nasz umiłowany - baranek łagodny,
Sędzia nasz sprawiedliwy, ciał naszych przemieńca,
Syn Boży pierworodny,
Wołający swe święte do chwały i wieńca...
W datowanym na 15 stycznia 1844 r. liście do Stattlera Słowacki pisze: "[...] każda sztuka jest narzędziem otrzymanym z łaski Boga i danym duchowi dla finalnego celu, to jest dla spełnienia misji swojej na ziemi [...]"2.
Jak zauważa prof. Czesław Zgorzelski, znakomity znawca tej poezji, Słowacki podjął taką misję po pielgrzymce do Ziemi Świętej. " W próbach realizacji tej misji rodzi się programowa, apostolska poezja Słowackiego"3. Jej przykładem jest przypomniany wiersz, który pobudza do wielu estetycznych i teologicznych refleksji, szczególnie w uroczystość Chrystusa Króla Wszechświata.

1Każdej nocy, każdego dnia. Antologia polskiej liryki religijnej. Wybór B. Ostromęcki, Warszawa 1988, t. 1, ss. 105-106.2 Korespondencja Juliusza Słowackiego, oprac. E. Sawrymowicz, Wrocław 1962-1963, t. 2, s. 31.3 Cz. Zgorzelski, W Tobie jest światłość, siła mego łona. O liryce religijnej Słowackiego, w: Polska liryka religijna, pod red. S. Sawickiego i P. Nowaczyńskiego, Lublin 1983, ss. 189-190.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2001-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Ponad 50 tysięcy widzów w polskich kinach na pokazach 4. sezonu "The Chosen"

2024-03-28 11:39

[ TEMATY ]

„The Chosen”

Materiały promocyjne/thechosen.pl

Serial o Jezusie z kolejnym sukcesem. W polskich kinach 4. sezon zebrał ponad 50 000 widzów, a licznik wciąż rośnie. Kolejne odcinki serialu, co stało się całkowitym fenomenem w branży filmowej, wciąż wyświetlane są w kinach.

Poza repertuarowym wyświetlaniem w kinach, również społeczność ambasadorów serialu organizuje w całej Polsce pokazy grupowe, które nierzadko mają sale zajęte do ostatnich miejsc. W wielu miejscowościach można wybrać się na taki pokaz czy to do kina sieciowego, lokalnego czy domu kultury. Kina widząc ogromne zainteresowanie same wstawiają do repertuaru kolejne odcinki lub powtarzają wyświetlanie od 1 odcinka. Już pojawiają się pierwsze całodzienne maratony z 4. sezonem.

CZYTAJ DALEJ

Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować

2024-03-29 06:20

[ TEMATY ]

Wielki Piątek

rozważanie

Adobe. Stock

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Dzisiaj nie ma Mszy św. w kościele, ale adorując krzyż, rozważamy miłość Boga posuniętą do ofiary Bożego Syna. Izajasz opisuje Jego cierpienie i nagrodę za podjęcie go (Iz 52, 13 – 53, 12). To cierpienie, poczynając od krwi ogrodu Oliwnego do śmierci na krzyżu, miało swoich świadków, choć żaden z nich nie miał pojęcia, że w tym momencie dzieją się rzeczy większe niż to, co widzą. „Podobnie, jak wielu patrzyło na niego ze zgrozą – tak zniekształcony, niepodobny do człowieka był jego wygląd i jego postać niepodobna do ludzi – tak też wprawi w zdumienie wiele narodów. Królowie zamkną przed nim swoje usta, bo ujrzą coś, o czym im nie mówiono, i zrozumieją coś, o czym nigdy nie słyszeli” (Iz 52, 14n). Krew Jezusa płynie jeszcze po Jego śmierci – z przebitego boku wylewa się zdrój miłosierdzia na cały świat. Za mały mój rozum na tę Tajemnicę, milknę, by kontemplować.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję