Witam z radością Pasterzy Kościoła w Polsce: księży kardynałów,
arcybiskupów, biskupów diecezjalnych i pomocniczych. Pozdrawiam każdego
z Was, bracia w biskupstwie, którym została powierzona misja zarządzania
Kościołami partykularnymi na umiłowanej polskiej ziemi. Witam i serdecznie
pozdrawiam Was, bracia i siostry w Chrystusie Panu, którzy towarzyszycie
swoim pasterzom w pielgrzymce wiary do progów Apostolskich, aby dziękować
dzisiaj Bogu za dar Kościoła świętego w naszej Ojczyźnie i dziesięciolecie
reorganizacji jego struktur administracyjnych. Serdeczne Bóg zapłać
za słowa pozdrowienia i wprowadzenia do dzisiejszego spotkania, wypowiedziane
przez Księdza Kardynała Prymasa. Pozdrawiam obecnego tu Księdza Arcybiskupa
Nuncjusza.
Całej Wspólnocie Ludu Bożego w Polsce dziękuję za podjęty
wysiłek organizacji nowej struktury administracyjnej Kościoła, ustanowionej
bullą Totus Tuus Poloniae Populus, w uroczystość Zwiastowania Pańskiego
25 marca 1992 r. Na mocy tego dokumentu powstało 13 nowych diecezji.
Została określona ich przynależność do prowincji kościelnych i wyznaczone
granice. Nastąpiły istotne zmiany w strukturze 5 ówczesnych metropolii
i powstało 8 nowych, które z zapałem podjęły swoją misję.
Dzisiaj w duchu wdzięczności dokonujecie bilansu Waszych
wysiłków i starań. Przynosicie w darze owoce współpracy duchowieństwa,
wspólnot zakonnych i wiernych świeckich. Cieszę się wraz z Wami,
że nowa struktura administracyjna zaowocowała pięknem nowych katedr,
budową seminariów duchownych, domów rekolekcyjnych i ośrodków duszpasterskich.
Szczególną jednak radością napawa fakt, że pozwoliła ona na skuteczniejsze
działanie kurii biskupich oraz pełniejszą współpracę diecezji ze
wspólnotami życia konsekrowanego i rozwojem duszpasterstw specjalistycznych.
Jest to dostrzegalny wyraz Waszej wiary, świadectwo troski o dobro
Kościoła.
Po dziesięciu latach można już powiedzieć, że wypełnia
się to oczekiwanie, jakie towarzyszyło pracom nad nowym podziałem
- oczekiwanie, że przestrzenna bliskość ułatwi nawiązywanie ściślejszych
kontaktów pomiędzy biskupami w ramach metropolii oraz pomiędzy biskupem,
kapłanami i wiernymi w diecezjach.
Ufam, że nowy układ regionalny prowincji kościelnych
sprzyja organizowaniu zebrań metropolitalnych, celem wspólnego podejmowania
i rozwiązywania tych kwestii, które nie od razu mogą być przedmiotem
dyskusji na zebraniach plenarnych Konferencji Episkopatu. Wiele spraw
domaga się przecież uprzedniego rozpoznania na forum regionalnym,
a z kolei wnioski, uwagi i sugestie, referowane przez poszczególne
prowincje kościelne, mogą skuteczniej być podejmowane na zebraniach
plenarnych Konferencji Episkopatu. Niech ta forma współpracy pomoże
opracować program duszpasterski odpowiadający wymogom nowej ewangelizacji
oraz wyzwaniom miejsca i czasu.
Dzisiaj bardziej niż kiedykolwiek zachodzi konieczność
dawania świadectwa własnym życiem, zapałem i zatroskaniem apostolskim.
Trzeba ciągłego zbliżania biskupów do wiernych i wiernych do swoich
biskupów. Niech to zadanie stanie się przedmiotem Waszej troski,
przedmiotem modlitwy i refleksji. Kładę to na sercu wszystkim, gdyż
są to sprawy niezmiernie ważne.
Gorąco zachęcam, aby możliwości stworzone w tym względzie
przez nowy podział administracyjny Kościoła w Polsce były w pełni
wykorzystywane. Zachęcam księży biskupów poszczególnych metropolii
do pełnego zaangażowania się w poważną refleksję pastoralną na poziomie
poszczególnych struktur kościelnych.
Dziesięć lat temu w Liście do Kościoła w Polsce w związku
z ustanowieniem nowej organizacji kościelnej wspomniałem, że "ma [
ona] na celu pełniejsze dostosowanie misji Kościoła - czyli wszechstronnie
pojętej ewangelizacji - do warunków i wymagań, jakie stawiają czasy,
w których żyjemy i w których wypadnie żyć następnym pokoleniom na
naszej ojczystej ziemi". Ten cel pragnę raz jeszcze uwypuklić i przedłożyć
zwłaszcza moim braciom w biskupstwie. Wymaga on głębokiego przemyślenia
i szczególnej troski.
W liście apostolskim Novo millennio ineunte przypomniałem,
że wszyscy "winniśmy skupić uwagę na przyszłości. [...] Teraz należy
czerpać ze skarbca otrzymanej łaski, przekładając ją z entuzjazmem
na język postanowień i konkretnych programów działania" (n. 3). Zachęcam,
aby Kościół w Polsce w swojej nowej strukturze organizacyjnej kształtował
ten program przede wszystkim w oparciu o nauczanie Soboru Watykańskiego
II, ubogacone przez Kościół dokumentami przełomu tysiącleci. Zgłębiajcie
treść Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa Roku 2000. Powracajcie
do refleksji, jaką wraz z Wami podejmowałem podczas moich wizyt duszpasterskich
w Ojczyźnie, oraz do wskazań przekazanych biskupom podczas wizyt
ad limina apostolorum z roku 1993 i 1998.
Z wdzięcznością myślę o kapłanach, którzy w ramach nowych
diecezji, często z dala od rodzinnych stron, gorliwie podejmują duszpasterską
posługę. Trzeba, aby zarówno w osobie własnego biskupa, jak i w powierzonych
im wiernych znajdowali oni oparcie i duchową pomoc. Proszę Was, bracia
w biskupstwie, abyście ze szczególną troską dbali o nieustanną formację
intelektualną i duchową kapłanów. Was, drodzy bracia i siostry, i
wszystkich wiernych w Polsce proszę, otaczajcie Waszych kapłanów
wymagającą miłością, podnoście na duchu dobrym słowem, wspierajcie
gorącą modlitwą.
Wierni świeccy w Polsce w okresie drugiej połowy minionego
stulecia dali wiele dowodów ofiarności i szczerego przywiązania do
Kościoła. Proszę Boga, aby kontynuowali tę dobrą tradycję i z nowym
zaangażowaniem podejmowali ewangeliczne zadania, zajmując w Kościele
i w życiu społecznym należne miejsce - miejsce, jakie przysługuje
im z tytułu właściwego im powołania i na mocy sakramentów świętych.
Niech przykład i zachęta pasterzy pobudza apostolat świeckich i ożywia
współpracę wiernych w kształtowaniu nowego oblicza Kościoła na początku
trzeciego tysiąclecia chrześcijaństwa.
W tym duchu, obejmując modlitwą wszystkich tu obecnych,
zawierzam macierzyńskiemu wstawiennictwu Jasnogórskiej Królowej Polski
całą Wspólnotę Kościoła w naszej Ojczyźnie. Niech Maryja wyprasza
jej pomyślny rozwój oraz dary potrzebne na drogach nowej ewangelizacji.
Z serca wszystkim błogosławię.
Pomóż w rozwoju naszego portalu