Reklama

Katechezy o psalmach z Nieszporów

Struktura modlitwy Nieszporów

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Audiencja generalna,
15 października 2003 r.

1. Z licznych świadectw wiemy, że począwszy od IV wieku Jutrznia i Nieszpory stanowią już trwały element modlitwy w wielkich Kościołach Wschodu i Zachodu. Zaświadcza o tym m.in. św. Ambroży: „Jak każdego dnia, idąc do kościoła czy modląc się w domu, rozpoczynamy od Boga i w Nim kończymy, tak cały dzień naszego życia na tym padole oraz bieg każdego konkretnego dnia zawsze bierze początek od Boga i w Nim się kończy” (De Abraham, II, 5, 22).
Tak jak Jutrznia wpisuje się w świt poranka, tak Nieszpory znajdują swoje miejsce o zmierzchu, w godzinie, gdy w świątyni jerozolimskiej składana była ofiara kadzielna. W tej godzinie Jezus, po swojej śmierci na krzyżu, spoczywał w grobie, ofiarując siebie samego Ojcu za zbawienie świata.
Różne Kościoły, idąc za swymi tradycjami, zorganizowały Oficjum Boże według własnej obrzędowości. My bierzemy tu pod uwagę ryt rzymski.

2. Modlitwę rozpoczyna wezwanie Deus in adiutorium („Boże, wejrzyj ku wspomożeniu memu”), zgodnie z wersetem Psalmu 70 [69], który św. Benedykt przypisał każdej Godzinie. Werset ten przypomina, że jedynie od Boga pochodzi łaska wysławiania Go w sposób godny. Następuje potem Chwała Ojcu, gdyż wysławianie Trójcy Przenajświętszej wyraża istotne ukierunkowanie modlitwy chrześcijańskiej. Na zakończenie, z wyjątkiem okresu Wielkiego Postu, dodaje się Alleluja - wyrażenie hebrajskie, które oznacza: „Wysławiajcie Pana”, a które stało się dla chrześcijan radosnym wyrazem ufności w opiekę, jaką Pan otacza swój lud.
Śpiew Hymnu pozwala wyrazić motywy uwielbienia przez Kościół na modlitwie, przywołując z poetyckim natchnieniem tajemnice dokonane dla zbawienia człowieka w godzinie wieczornej, w szczególności ofiarę Chrystusa na krzyżu.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

3. Psalmodia Nieszporów składa się z dwóch Psalmów odpowiednich dla tej Godziny i z pieśni pochodzącej z Nowego Testamentu. Typologia Psalmów przeznaczonych do Nieszporów przedstawia różne odcienie. Są Psalmy światłości, w których znajdujemy wyraźne nawiązanie do wieczoru, lampy lub światła; Psalmy, które wyrażają ufność w Bogu - trwałym schronieniu w nietrwałości życia ludzkiego; Psalmy dziękczynne i chwalebne; Psalmy, z których przebija uczucie eschatologiczne, jakie wywołuje kres dnia, i inne - o charakterze mądrościowym czy intonacji pokutnej. Znajdujemy również Psalmy Hallelu, nawiązujące do Ostatniej Wieczerzy Jezusa z uczniami. W Kościele łacińskim z pokolenia na pokolenie przekazywano elementy sprzyjające zrozumieniu Psalmów i ich chrześcijańskiej interpretacji, jak tytuły, wypowiedzi psalmiczne, a przede wszystkim antyfony (por. Zasady i normy Liturgii Godzin, 110-120).
Godne uwagi miejsce zajmuje krótkie czytanie, które w Nieszporach pochodzi z Nowego Testamentu. Ma ono na celu przywołanie z mocą i naciskiem którejś z sentencji biblijnych i wyciśnięcie jej w sercach, aby została przełożona na życie (por. tamże, 45, 156, 172). By łatwiej przyswoić sobie to, co się usłyszało, po czytaniu następuje stosowne milczenie oraz responsorium, którego funkcją jest „odpowiedź” - śpiewem kilku wersetów - na przesłanie czytania, sprzyjające serdecznemu przyjęciu modlitwy ze strony jej uczestników.

Reklama

4. Z wielką czcią, poprzedzony przez znak krzyża, zaintonowany zostaje Kantyk ewangeliczny Najświętszej Maryi Panny (por. Łk 1, 46-55). Poświadczony już w Regule św. Benedykta (rozdz. 12 i 17) zwyczaj śpiewania podczas Jutrzni pieśni Benedictus, a podczas Nieszporów - Magnificat „przypieczętowany jest przez wielowiekową tradycję Kościoła Rzymskiego” (Zasady i normy Liturgii Godzin, 50). W istocie pieśni te są wzorem wyrażania sensu chwały i dziękczynienia Bogu za dar Odkupienia.
Podczas wspólnotowej celebry Oficjum Bożego gest okadzania ołtarza, kapłana i ludu podczas śpiewania pieśni ewangelicznych może sugerować - w świetle żydowskiej tradycji ofiarowania kadzidła rano i wieczorem na ołtarzu wonności - ofiarniczy charakter „ofiary chwały”, wyrażonej w Liturgii Godzin. Gromadząc się na modlitwie wokół Chrystusa, możemy osobiście przeżyć to, o czym mówi List do Hebrajczyków: „Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię” (por. 13,15; por. Ps 50 [49], 14. 23; por. Oz 14, 3).

5. Po Kantyku następują prośby kierowane do Ojca, czasami do Chrystusa, pomnego troski Bożej o ludzkość, dzieło Jego rąk. Prośby w Nieszporach mają bowiem charakter błagania o Bożą pomoc dla każdego człowieka, dla wspólnoty chrześcijańskiej i społeczeństwa obywatelskiego. Jest w nich również wspomnienie zmarłych wiernych.
Liturgia Nieszporów ma swe uwieńczenie w modlitwie Jezusa - Ojcze nasz, syntezie wszelkiej chwały i wszelkiego błagania dzieci Bożych, odrodzonych z wody i Ducha. Na zakończenie dnia tradycja chrześcijańska powiązała przebaczenie, o które prosi się Boga w Ojcze nasz, z braterskim pojednaniem się ludzi między sobą: słońce nie może zachodzić nad niczyim gniewem (por. Ef 4, 26).
Modlitwę Nieszporów kończy modlitwa, która w zgodzie z Chrystusem ukrzyżowanym wyraża powierzenie naszego życia w dłonie Ojca, z przekonaniem, że nie braknie nam nigdy Jego błogosławieństwa.

Z oryginału włoskiego tłumaczył o. Jan Pach OSPPE

2003-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Co z postem w Wielką Sobotę?

Niedziela łowicka 15/2004

[ TEMATY ]

post

Wielka Sobota

monticellllo/pl.fotolia.com

Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.

Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów - ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą pościć”

CZYTAJ DALEJ

Zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył

2024-03-28 06:16

[ TEMATY ]

Wielki Post

rozważania

rozważanie

Adobe.Stock.pl

W czasie Wielkiego Postu warto zatroszczyć się o szczególny czas z Panem Bogiem. Rozważania, które proponujemy na ten okres pomogą Ci znaleźć chwilę na refleksję w codziennym zabieganiu. To doskonała inspiracja i pomoc w przeżywaniu szczególnego czasu przechodzenia razem z Chrystusem ze śmierci do życia.

Jezus spożywa ze swoimi uczniami ostatnią wieczerzę. Wie, że to, co teraz im mówi, za chwilę stanie się rzeczywistością – Jego Ciało zostanie wydane i Krew przelana w piątek, w czasie zabijania w świątyni baranków paschalnych. Wypowiada słowa, które odtąd będą powtarzane w czasie każdej Mszy św.: „Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało Moje… bierzcie i pijcie, to jest Moja Krew”. „Ile razy bowiem będziecie jeść ten chleb i pić z tego kielicha, będziecie ogłaszać śmierć Pana, aż przyjdzie” (1 Kor 11, 26), dodaje św. Paweł Apostoł. Mogę te słowa przyjąć jako zaproszenie dla mnie: Bierz i jedz, pij, abyś żył. „Jeśli nie będziecie spożywali ciała Syna Człowieczego i pili Jego krwi, nie będziecie mieli życia w sobie. Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, ma życie wieczne, a Ja wskrzeszę go w dniu ostatecznym” (J 6, 53n). Takie to proste i takie trudne jednocześnie… Tajemnica Bożej miłości.

CZYTAJ DALEJ

Rozważania na Niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego: szatan połknął haczyk

2024-03-28 23:26

[ TEMATY ]

rozważania

ks. Marek Studenski

Materiał prasowy

Jak wygląda walka dobra ze złem na zupełnie innym, nieuchwytnym poziomie? Jak to możliwe, że szatan, będący ucieleśnieniem zła, może zostać oszukany i pokonany przez dobro?

Zagłębimy się w niezwykłą historię i symbolikę Hortus deliciarum (grodu rozkoszy) Herrady z Landsbergu (ok. 1180). Ten odcinek to nie tylko opowieść o starciu duchowych sił, ale także głębokie przemyślenia na temat tego, jak każdy z nas może stawić czoła pokusom i trudnościom, wykorzystując mądrość przekazywaną przez wieki.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję