W niedzielne przedpołudnie odprawiona została Eucharystia, której przewodniczył bp Andrzej Franciszek Dziuba, ordynariusz diecezji łowickiej. Wśród licznych kapłanów, sióstr zakonnych różnych zgromadzeń i wiernych obecne były władze samorządowe i lokalne.

W homilii bp Dziuba odniósł się do owoców pracy oraz postawy człowieka wobec niej - Jesteśmy świadomi, że przybywamy jako ludzie codzienności, chcący nieść owoce pracy rąk swoich. Jesteśmy ludźmi, pragnącymi poprzez swoją pracę zapewnić godziwe warunki bytowe swoim rodzinom. [...] Nie wstydzimy się pracy, choć ona może mieć różne formy. Bolejemy nad tymi braćmi i siostrami, którzy są bezrobotni i nie mają możliwości cieszyć się owocami pracy. Stajemy też jako ci, którzy służą i wielbią Pana. Stajemy z darem naszej modlitwy i tym, że drogi nasze są drogami wielbienia Boga zwłaszcza poprzez wierność codziennej modlitwie - mówił hierarcha.

Zwracając uwagę na codzienną modlitwę, bp łowicki wyraził apel do rodziców - Pamietajcie o modlitwie domowej tak, jak wasza wielka patronka. Niech ten wysiłek o pracę nie przysłoni kierowania myśli ku Bogu i wypraszania Jego błogosławieństwa - powiedział biskup.

Mówiąc o wielkości rodziny i jej potrzebie bp Andrzej Dziuba powiedział: - Chylimy czoła przed każdą rodziną. Jesteście niezastąpieni, jesteście bardzo potrzebni. Nie wierzcie, że jesteście przeżytkiem. Jesteście autentyczną nadzieją oraz perspektywą dla Kościoła i naszej ojczyzny - zaznaczył kaznodzieja.

Powołując się na Ewangelią przeznaczoną na uroczystość św. Jadwigi Śląskiej [Mk 3, 31-35] homilista pochylił się nad pięknem małżeństwa i rodziny. - Chrystus podkreśla wartość rodziny. Nie odrzuca swojej matki, ale tak, jak na weselu w Kanie Galilejskiej dostrzega piękno małżeństwa kobiety i mężczyzny, tym razem zwraca uwagę na piękno tworzącej się rodziny. Tej prawda nie wymyślili ludzie. [...] Obok rodziny i więzów krwi zrodziła się rodzina więzów wiary - Kościół, czyli wspólnota tych, którzy pełnią wolę Bożą - nauczał bp Dziuba.

Realizacja zadań powierzonych wspólnocie dokonuje się poprzez praktykę. - Dzisiaj zasiadamy razem do stołu słowa Bożego, które nas karmi. [...] A za chwilę zasiądziemy do stołu Eucharystii, gdzie tak jak w domu rodzinnym posilamy się chlebem powszednim, tak tu posilimy się chlebem eucharystycznym. Oby te wielkie wspólnoty, jakimi są - rodzina i Kościół, stały się wielką harmonią, która pozwoli nam na drogach ziemskiego pielgrzymowania doświadczyć szczęścia, a jednocześnie szczęściem obdarzyć innych - podkreślił bp łowicki.

Skupiając się na liturgii słowa, kaznodzieja wskazał, że słowo Boże pochyla się nad każdą kobietą, która wiedzie trudy ziemskiego pielgrzymowania, a także podkreślone są wielkie walory, jakie ma każda kobieta: intelektualne, piękna i moralne. - Na każdej drodze powołania są one cenne i ważne. [..[ Moje drogie panie, niezależnie od waszego stanu i wieku, jesteście wielkim darem i wszyscy winni was otaczać niezwykłym szacunkiem - mówił biskup i odnosząc się do słów św. Pawła z drugiego czytania wyróżnił wdowy - Nie bójmy się mówić o nich i ich doświadczeniach. Uczmy się szacunku do każdej wdowy, a ich status św. Paweł podkreśla: oczekując od nich modlitwy i miłości bliźniego - zwłaszcza potrzebujących. [...] Wdowy przychodziły z pomocą tym, którzy byli ucisku. Patrzymy dzisiaj na św. Jadwigę i przywołujemy jej życie i fakt, że na Śląsku znalazła swoją drugą ojczyznę. Czy to nie piękne, że nie widziała konfliktu między Bawarią a Śląskiej, czy Europy Zachodniej z centralną? Ona ukochała swoją nową ojczyznę - pytał kaznodzieja.

Życie św. Jadwigi Śląskiej jest ukazaniem życia ponad stereotypami, a skupienie się na przykazaniu miłości. A przez to potrafiła odnaleźć się w każdej sytuacji. - Ktoś powie: ona żyła w średniowieczu. Czy wtedy żyli inni ludzie niż my? Czy nie pragnęli szczęścia jak my, nie mieli czynić dobra, nie grzeszyli jak my? Oni byli tacy jak my. To św. Jadwiga Śląska potrafiła być hojna. Ktoś powie: bo była bogata. Dzisiaj też są bogaci, ale czy są hojni? Daje się nie dlatego, że się ma. Daje się dlatego, że się chce. - powiedział bp Dziuba.

Zwracając uwagę na walory św. Jadwigi Śląskiej, kaznodzieja ukazał jej wielkość, które wynikało nie tylko z jej statusu, ale całe jej życie, decyzje, postawy, prostota to potwierdzało. - Potrafiła tak, bo szła drogami Pana. Owocowała pracą rąk swoich. Wielbiła i się modliła. Dlatego była potężna, a zarazem subtelna i delikatna. [...] Jesteście dumni ze swej patronki. Oby ona była dumna z was - zakończył biskup Andrzej Dziuba.

Przed procesją z Najświętszym Sakramentem i relikwiami św. Jadwigi Śląskiej, poświęcony został odnowiony ołtarz boczny św. Bartłomieja.