Hasło: „Życiem otulana śmierć.
Naśladować Chrystusa w posłudze paliatywno-hospicyjnej”
Po raz sześćdziesiąty Kościół w Polsce przeżywa Tydzień Miłosierdzia. Jest to czas, w którym wspólnota wierzących w Chrystusa podejmuje refleksję nad miłosierdziem rozumianym jako moralna postawa chrześcijanina.
Tydzień Miłosierdzia jest czasem, w którym rozważany jest konkretny aspekt postawy miłosierdzia. Aspekt ten jest powiązany z programem duszpasterskim realizowanym w Kościele w Polsce oraz zwykle ma charakter
szczególnego znaku czasu, odkrywanego w danym momencie historii, bądź to w życiu wspólnoty kościelnej, bądź też w życiu społeczeństwa.
W tym roku myślą przewodnią będzie ten rodzaj miłosierdzia, który jest spełniany wobec człowieka znajdującego się w terminalnej, czyli końcowej fazie choroby. Każdy człowiek styka się z problemem
cierpienia; każdy spotkał się lub też kiedyś spotka w przyszłości z problem umierania i śmierci drugiego człowieka oraz swojej własnej. Tegoroczny Tydzień Miłosierdzia ma charakter wezwania do przyjęcia
postawy miłosierdzia wobec ludzi odchodzących. Każdy człowiek taką postawę może i powinien przyjąć; w sposób szczególny są do tego powołani chrześcijanie. Jezus Chrystus w czasie swojej publicznej działalności
niejednokrotnie zbliżał się do ludzi ciężko chorych, dając im uzdrowienie i wsparcie. Wszystkim swoim uczniom dał jako przykład miłosiernego Samarytanina, który wzrusza się w obliczu ludzkiego cierpienia
i przychodzi z konkretną pomocą, poświęcając swój czas i pieniądze. Bardzo czytelnym wzorem osoby zaangażowanej w opiekę nad umierającymi jest dla współczesnego świata bł. Matka Teresa z Kalkuty.
W Polsce bardzo wiele osób podejmuje postawę miłosierdzia wobec ludzi umierających. Większość tych osób jest związana z ruchem hospicyjnym oraz opieką paliatywną. Z tego też względu tegoroczny Tydzień
Miłosierdzia staje się szczególną okazją do tego, aby ukazać ruch hospicyjny oraz opiekę paliatywną jako znaki nadziei we współczesnym świecie, jako takie wspólnoty, które w duchu miłosierdzia pochylają
się nad człowiekiem odchodzącym.
Hasło Tygodnia Miłosierdzia brzmi: Życiem otulana śmierć. Naśladować Chrystusa w posłudze paliatywno-hospicyjnej.
Cały Tydzień Miłosierdzia będzie czasem duchowej promocji ruchu hospicyjnego oraz opieki paliatywnej. Jego dobre przeżycie we wspólnotach kościelnych przyczyni się na pewno do dostrzeżenia problemów
ludzi umierających w rodzinach oraz we wspólnotach parafialnych. Można żywić nadzieję, iż zaowocuje zaangażowaniem nowych wolontariuszy w posługę hospicyjną. Umocnienie opieki paliatywnej w społeczeństwie
stanie się także silną tamą powstrzymującą ciągle żywe tendencje i pokusy eutanatyczne. Apel Ojca Świętego Jana Pawła II, wypowiedziany z taką mocą 15 sierpnia br. w Lourdes: „Wszystkich Was,
bracia i siostry, wzywam gorąco, abyście robili wszystko, co w Waszej mocy, dla życia, całego życia, aby było szanowane od poczęcia aż po jego naturalny kres. Życie jest darem świętym, którego nikt nie
może stać się panem” - odnosi się do każdego z nas.
Tydzień Miłosierdzia stanie się także okazją do tego, aby podjąć na nowo refleksję nad egzystencjalnymi problemami cierpienia, umierania i śmierci. Przypomni, iż zarówno zdrowi, jak i chorzy kroczą
wspólną drogą; uświadomi, iż może przyjść w życiu człowieka zdrowego taki moment, w którym sam stanie się chorym, pacjentem, człowiekiem potrzebującym wsparcia od innych.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Archidiecezja praska apeluje o modlitwę w intencji kard. Dominika Duki. Prymas senior od soboty jest w szpitalu. Jak dziś podano, jego stan jest poważny.
Kard. Duka 6 października przeszedł pilną operację w Centralnym Szpitalu Wojskowym w Pradze. Z tego powodu nie mógł przybyć do Gdańska na uroczystości 100-lecia diecezji, na które Leon XIV mianował go swoim legatem. 30 października został wypisany do domu. W sobotę ponownie trafił do szpitala. Dziś w południe praska archidiecezja podała, że stan prymasa seniora jest poważny.
Wśród świętych i błogosławionych, którzy są bliscy osobom z niepełnosprawnością wyjątkowe miejsce zajmuje św. Jan Paweł II. „Nasz papież” doświadczył, czym jest choroba, starość, niepełnosprawność i dlatego dobrze rozumiał ludzi cierpiących i słabych. Własnym życiem pokazał, jak w obliczu cierpienia można i trzeba być wiernym Chrystusowi.
Dziękując za dar świętego Jana Pawła II – Caritas Diecezji Rzeszowskiej na czele z Warsztatami Terapii Zajęciowej Caritas w Rzeszowie 24 października 2025 r. zorganizowała spotkanie osób z niepełną sprawnością. Rozpoczęło się ono Mszą św. w kościele Podwyższenia Krzyża świętego w Rzeszowie, której przewodniczył Biskup Rzeszowski Jan Wątroba. W okolicznościowym kazaniu arcypasterz Diecezji Rzeszowskiej przypomniał, że św. Jan Paweł II zawsze był blisko osób cierpiących, troszcząc się, aby podczas pielgrzymek spotkać się z nimi. Zwrócił także uwagę na misyjny aspekt pontyfikatu, zachęcając do włączenia się w dzieło misyjne. „Nie musimy wyjeżdżać na inne kontynenty, aby spełniać misyjną posługę. Wystarczy ofiarować swoją modlitwę i cierpienie w tej intencji, a Pan Bóg przyjmie ten dar” – mówił biskup Wątroba.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
