1 średniej wielkości seler, 1 duże, kwaskowe jabłko, oliwa lub olej, 2 goździki, tłuszcz do wysmarowania kokilki. Sos: 1 łyżeczka masła, 1 płaska łyżeczka mąki, 1/2 szklanki rosołu, w którym gotował się seler, 3 łyżki śmietany, 1 kopiasta łyżka utartego żółtego sera, sól, pieprz.
Kokilkę smarujemy obficie tłuszczem. Obrane ze skórki, pozbawione gniazd nasiennych jabłko kroimy na cząstki i podsmażamy na oliwie do chwili, aż jego odcień stanie się złocisty. Na spód kokilki rozkładamy
połowę pokrojonego w cienkie paski selera, na nich - podrumienione cząstki jabłka, w które wbijamy goździki, na wierzchu rozkładamy pozostały seler.
Sos: Na roztopionym maśle podsmażamy mąkę - nie powinna się zrumienić, tylko stracić smak surowizny - zasmażkę rozprowadzamy rosołem i - cały czas mieszając - zagotowujemy.
Dodajemy śmietanę, utarty ser i - gdy trzeba - lekko doprawiamy do smaku. Sosem zalewamy przygotowane selery, kokilkę wstawiamy do nagrzanego piekarnika i zapiekamy w temp. 200o C. ok. 20
min. Podajemy, gdy wierzch jest lekko zrumieniony, z ryżem ugotowanym na sypko lub ziemniakami purée i delikatną w smaku zieleniną.
Siostry Najdroższej Krwi dały nadzieję uchodźcom z Ukrainy
W czasie, gdy Europa doświadcza spadku powołań, Siostry Najdroższej Krwi w holenderskim Aarle-Rixtel oferują schronienie uciekającym przed wojną, przemieniając zabytkowy klasztor w dom nadziei.
W Aarle-Rixtel, w Holandii, wiekowy zamek, który niegdyś gościł setki sióstr Misjonarek Najdroższej Krwi, dziś daje dach nad głową rodzinom uciekającym przed okropnościami wojny. Miejsce, które dawniej było Domem Macierzystym rozbrzmiewającym modlitwą i hymnami, stało się sanktuarium dla uchodźców szukających bezpieczeństwa i nadziei.
Czytałem wczoraj, że ma powstać nowy religijny kanał TV. Zainteresowany temat zacząłem sprawdzać, jaką linię ma koncern go prowadzący. Przeglądając programy TV emitowane przez tego wydawcę natknąłem się na serial, który uwielbiałem w późnym dzieciństwie - “Zdarzyło się jutro”. Było w nim coś niezwykłego. Gary Hobson, zwyczajny facet z Chicago, codziennie rano dostawał gazetę z przyszłości. Nie był superbohaterem w pelerynie, nie miał broni ani pieniędzy, ale miał tylko poczucie misji i odpowiedzialności. Wiedział co się może wydarzyć i miał świadomość, że brak reakcji może doprowadzić do tragedii.
Przypominając sobie niektóre wątki przyszła mi myśl, że główny bohater dzień po dniu walczy o nadzieję. Wielu bohaterów, którym pomaga Gary to ludzie będący na skraju życia, przejawiający brak nadziei. A on swoją postawą i słowem namawiał, że jeszcze nie wszystko stracone, że można się podnieść, że jeszcze jest czas, że można inaczej.
„Jezus zajął moje miejsce.” - Jak cztery słowa potrafią otworzyć serce na łaskę? W tym odcinku biorę Was w trzy krótkie, ale potężne historie: od zwięzłej Ewangelii, przez drogę od nienawiści do miłości, aż po świadectwo wybitnego lekarza, który widział cuda i mówi wprost: wiara nie przeszkadza nauce—ona nadaje jej sens.
Jeśli szukasz odpowiedzi, nadziei albo „iskry” do modlitwy—tu ją znajdziesz.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
