Szczególną chwilą spotkania była modlitwa Koronką do Bożego Miłosierdzia w intencji Wielunia i jego mieszkańców odmówiona przed wystawionym Najświętszym Sakramentem w kościele klasztornym św. Mikołaja.
– Chcemy dziś oddać Twojemu Miłosierdziu wszystkich tych, którzy najbardziej tego potrzebują, a są wśród nich ludzie smutni, pogrążeni w ciemności fizycznej i duchowej. W ich intencji modlą się każdego dnia osoby konsekrowane. Nieustannie za Wieluń i jego mieszkańców modlą się siostry bernardynki, siostry od modlitwy. Tak czyniła także siostra Faustyna, sekretarka Bożego Miłosierdzia. Módlmy się więc za tych, których Bóg powołuje i za tych, którzy na to powołanie odpowiedzieli. Módlmy się za powołanych z tego miasta, za tych, którzy w powołaniu wytrwali i za tych, którzy z jakichś powodów od Ciebie odeszli – zachęcał bp Przybylski, rozpoczynając modlitwę.
Polecano również zmarłych: abp. Stanisława Nowaka, siostry bernardynki i antoninki oraz kapłanów. Ponadto w modlitwie pamiętano o obchodzącym tego dnia 10. rocznicę ingresu do bazyliki archikatedralnej Świętej Rodziny w Częstochowie abp. Wacławie Depo. – Niech w tej modlitwie wspierają nas błogosławieni pochodzący z tej ziemi: ks. Ludwik Roch Gietyngier, Maksymilian Binkiewicz i s. Kanuta Chrobot – powiedział bp Przybylski.
Kolejna część Koronki to modlitwa za Wieluń nazywany „miastem pokoju i pojednania”, za jego mieszkańców – o wiarę i życie zgodne z Dekalogiem, w intencji ludzi ubogich, chorych, samotnych, za rodziny, dzieci i młodzież.
Kończąc modlitwę, biskup mówił: – Prośmy o miłosierdzie dla wszystkich dorosłych, także duchownych, którzy popełnili grzechy w stosunku do dzieci i młodzieży, za tych, którzy w mediach deprawują dzieci i młodzież. Módlmy się za rodziców, by przykładem swego życia kształtowali pozytywne postawy własnych dzieci.
Nieżyjący już proboszcz mojej rodzinnej parafii tłumaczył mi często, że są dwie rzeczy, po których można poznać dobrą parafię. Pierwsza to powołania kapłańskie. Jeśli w parafii ludzie są pobożni i kochają Kościół, to z tej wspólnoty Bóg chętnie powoła nowych księży. Drugi znak to kapłańskie groby na parafialnym cmentarzu. Jeśli ludzie szanują księży i wspierają ich w pracy, to oni chętnie zapiszą w swoim testamencie pragnienie zostania z tymi ludźmi nawet po śmierci. Wyrazem tego są właśnie kapłańskie groby. Życie jest pewnie bogatsze niż te ludowe prawdy i wcale tak nie musi być, że jeśli ksiądz lubi daną parafię, to chce spoczywać na miejscowym cmentarzu. Każdy kapłański grób jest godzien pamięci i szacunku. W czasie, kiedy nawiedzamy cmentarze, żeby wyrazić swoją wdzięczność zmarłym, pamiętajmy też o kapłańskich grobach. My, księża, nie zakładamy własnych rodzin i liczymy na modlitewną pamięć po naszej śmierci i wsparcie ludzi, pośród których posługiwaliśmy. A ponieważ, jak każdy człowiek, też jesteśmy grzesznikami i wielu z nas czeka czyściec, to bardzo potrzebujemy modlitwy o nasze zbawienie. Samo kapłaństwo, choć zaszczytne i święte, nie daje kapłanom automatycznego wstępu do nieba. Z pokorą więc proszę, żeby w czasie modlitwy za zmarłych wspomnieć kapłanów, których Bóg postawił na drodze naszego życia. Byłoby pięknie, gdybyśmy zabrali na cmentarz jedną świeczkę więcej, żeby ją zapalić na grobie kapłana. Dzisiaj, kiedy różnie się mówi o księżach, próbuje się obniżyć ich autorytet i znaczenie w naszej drodze do nieba, tym bardziej uporządkowane, ozdobione i oświetlone groby kapłanów mogą być znakiem naszego szacunku do ich posługi.
Na częstochowskim cmentarzu św. Rocha jest taki nagrobek, na którym wyrzeźbiono postać kobiety wychodzącej z grobu i pędzącej w jakimś nieznanym kierunku. Na płycie nagrobnej jest informacja, że w tym grobie leży matka kleryka, która zmarła na kilka tygodni przed Mszą św. prymicyjną swojego ukochanego syna. Według legendy, miała uprosić Boga, żeby mogła wyjść z grobu choć na chwilę, na pierwszą Mszę św. swojego syna kapłana. Warto już za życia docenić posługę kapłanów, zanim się ją do końca zrozumie po tamtej stronie życia.
W kościele Zwiastowania Pańskiego w Rąbieniu odbył się trzeci koncert z cyklu koncertów: „Muzyczne spotkania przy rondzie”. Wydarzenie zgromadziło liczne grono miłośników muzyki, którzy mieli okazję wysłuchać wyjątkowego programu w wykonaniu artystów związanych z ziemią kaszubską.
Przed publicznością wystąpili Paweł Gruba, grający na bazunie koncertowej, oraz organista Gedymin Grubba. Pierwsza część koncertu wypełniona była fragmentami Koncertu a-moll Antonio Vivaldiego w opracowaniu organowym Jana Sebastiana Bacha. Utwór ten stanowi znakomity przykład barokowej transkrypcji i ukazuje przenikanie się stylów narodowych – włoskiej ekspresji i żywiołowości z niemiecką precyzją oraz intelektualną dyscypliną.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
