Msza św. żałobna była sprawowana  w sanktuarium Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Oświęcimiu. Zmarłego żegnali licznie zebrani salezjanie, rodzina, parafianie, znajomi.

Na początku przełożony wspólnoty salezjanów ks. Dariusz Bartocha podkreślił że przeżywają kwartalny dzień skupienia: – Pogrzeb współbrata jest jedną z tych rzeczywistości, która najbardziej dociera do serc, kiedy to, do czego się przygotowujemy, staje się czytelnym znakiem – zauważył.

W kazaniu proboszcz i kustosz sanktuarium ks. Łukasz Krysmalski wspominał ks. Tadeusza jako duszę towarzystwa, wrażliwego kapłana, który cieszył się życiem i zarażał uśmiechem oraz radością ludzi, z którymi się spotykał. Chętnie sprawował Eucharystię, nie odmawiając przewodniczenia. Miał też swoje pasje, interesował się sportem, w tym meczami piłki nożnej.

– Związku życia na ziemi z życiem wiecznym ks. Tadeusz uczył młodzież, zwłaszcza ministrantów, których był opiekunem. Dziś spotyka się na uczcie w Królestwie Bożym z Panem Jezusem, rodzicami, z ks. Bosko. Przeciera szlak, aby nam przypomnieć o głodzie, smaku i karmieniu się Bogiem – powiedział.

Na koniec przełożony wspólnoty na Zasolu dyrektor, ks. Jan Dubas zaznaczył, że ks. Tadeusz podejmował się trudnej pracy z młodzieżą, nie lękał się wyzwań i odpowiedzialności, był konkretny w wymaganiach.

Główne uroczystości pogrzebowe odbyły się w kościele św. Józefa w Przemyślu – rodzinnej parafii zmarłego. Po Mszy św. odprowadzono go na cmentarz zasański.

Ks. Tadeusz Augustyn pierwsze śluby zakonne przyjął 22 sierpnia 1992 r. w Kopcu, śluby wieczyste – 21 sierpnia 1998 r. w Krakowie, a święcenia kapłańskie – 25 maja 2002 r. w Krakowie. W latach 1994-1997 odbył studia filozoficzne na krakowskiej Łosiówce. Posługiwał w krakowskich placówkach salezjańskich. W latach 2014-2020 był dyrektorem wspólnoty i proboszczem w Pogrzebieniu, w latach 2002-2008 – duszpasterzem, katechetą, a następnie kierownikiem internatu w Oświęcimiu, a od 2020 – duszpasterzem i katechetą w parafii Miłosierdzia Bożego w Oświęcimiu – Zasolu.