Życie przeplata się z historią, historia z życiem. We wsi Brudzowice ta historia trwa już 650 lat, a w pobliskich Dziewkach - 571 lat. To sporo czasu. Dlatego brudzowickie Towarzystwo Społeczno-Kulturalne NIWY, którego przewodniczącym jest dr Emilian Kocot, postanowiło uczcić to wydarzenie w sposób szczególny. W dniach 29 czerwca - 1 lipca przygotowało 3-dniowy cykl imprez i spotkań, którego zwieńczeniem była wspólnotowa Eucharystia, celebrowana przez biskupa sosnowieckiego Adama Śmigielskiego SDB.
Brudzowice i Dziewki to siostrzane, malutkie wsie w diecezji sosnowieckiej między Siewierzem a Koziegłowami. Dziś życie w nich toczy się jednostajnym rytmem.
- Historia Brudzowic sięga zamierzchłych czasów - tzw. rozbicia dzielnicowego Polski Piastów i prób jednoczenia kraju przez Władysława Łokietka - wyjaśnia dr Emilian Kocot, pochodzący z Brudzowic znany lekarz kardiolog, kawaler Zakonu Rycerskiego Bożego Grobu w Jerozolimie, autor książki o historii Brudzowic. Nazwa „Brudzowice” pojawia się już w 1357 r. w akcie sprzedaży ziemi siewierskiej przez księcia bytomskiego Władysława księciu cieszyńskiemu Kazimierzowi. I tę datę przyjęto za historycznie pewną. Ustalenie pochodzenia nazwy wsi nie jest takie łatwe. Prof. Kazimierz Rymut, zajmujący się pochodzeniem nazw miejscowych uważał, że nazwa ta ma charakter patronimiczny, czyli pochodzi od imienia lub nazwiska założyciela czy właściciela.
- Porównując inne ważne daty tego okresu, dotyczące najbliższej okolicy - mówi dr Kocot - można stwierdzić, że fundacja obrazu Matki Bożej na Jasnej Górze z 1382 r. jest „młodsza” o 25 lat od wzmianki o naszej wsi. Później też powstało miasto Koziegłowy, które niedawno obchodziło jubileusz 600-lecia swojego istnienia. A księstwo siewierskie jest młodsze o 86 lat od Brudzowic. Pierwszą wzmiankę o sąsiedniej wsi Dziewki odnotowano 1426 r. Ok. 100 lat później, niż powstała nasza wieś, wybudowano kościół w Koziegłówkach. W 2007 r. obchodzi swoje 650-lecie Częstochowa, a stary Kraków - 750-lecie, więc nasz skromny jubileusz też ma swoją rangę i wartość - przekonuje dr Kocot.
Zmieniały się czasy, zmieniali ludzie, zmieniała się także lokalizacja wsi. I wydaje się, że ta trzecia, obecna, jest ostateczna. Wieś może się już tylko rozwijać, a sprzyja temu dogodne położenie między Częstochową a Katowicami.
Największym bogactwem brudzowickiej ziemi są nie tyle gospodarstwa rolne, co bogactwa naturalne. Od wielu wieków wydobywano tu rudy metali - cynku i ołowiu, kamień wapienny, a obecnie na skalę przemysłową dolomit. - Ma to swoje dobre i złe strony - zauważa dr. Kocot. - W kopalni dolomitu znajdują zatrudnienie okoliczni mieszkańcy. Jednak odwierty kopalni obniżyły znacznie poziom wód, wyschły gospodarskie studnie, zubożyła się wilgotność ziemi uprawnej. Bagniste kiedyś łąki Podbagnia, Okrąglika, Trzfoni i Bacholina stały się ubogie w ptactwo wodne. Nie ma już stad czajek, dzikich kaczek, gęsi, szczurów wodnych, obfitości ślimaków, pijawek, raków i ryb. Widać kopalnia zmieniła parametry miejscowego ekosystemu - analizuje.
Dziś, mówiąc o Brudzowicach, należy wymienić przede wszystkim kościół i parafię pw. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny, która powstała, mimo że wieś liczy 650 lat, dopiero na przełomie lat 70. i 80. XX wieku. Trzeba wspomnieć rolę edukacyjną i integracyjną Zespołu Szkół. Nie można zapomnieć o Ochotniczej Straży Pożarnej, kołach gospodyń wiejskich, Orkiestrze Dętej, Ludowym Zespole Sportowym, kołach różańcowych, kole śpiewaczym, o spinającym to wszystko niczym klamra Towarzystwie Społeczno-Kulturalnym NIWY i samych mieszkańcach wsi, dla których pamięć o przeszłych pokoleniach jest drogocenną wartością.