Różnokolorowe koperty, które trafiają codziennie na redakcyjne biurka, a ostatnio coraz częściej e-maile, są świadectwem głębokiego zaufania, jakim darzą nas Czytelnicy. Dzieląc się na łamach niektórymi listami z redakcyjnej poczty, pragniemy, aby „Niedziela” była owocem zbiorowej mądrości redakcji i Czytelników.
„Trzeba mocno uchwycić się Jezusa - Dobrego Siewcy, iść za Jego głosem po drogach, które nam wskazuje” - te słowa powiedział Jan Paweł II w Krośnie 10 czerwca 1997 r.
Zaczęłam od czytania książek katolickich, przez które przybliżałam się do Boga, szukałam w nich Boga i dziwiłam się, jak w życiu osób świętych Pan Bóg stawia pieczęć Swojej obecności już tu, na ziemi. Zachwyt wartościami zawartymi w lekturze Pisma Świętego oraz w książkach katolickich narastał u mnie przez kilkanaście lat. Zaczęłam wręczać te książki moim bliskim i znajomym z okazji imienin, urodzin rocznic ślubów, świąt i odwiedzin. Po pewnym czasie otworzyłam księgarenkę katolicko-patriotyczną, która spełnia misję apostolstwa dobrej książki już pięć lat - sama jestem czynnym zawodowo lekarzem. Co jakiś czas dochodziły do mnie wiadomości, że pod wpływem lektury tej czy innej książki niektóre osoby pogodziły się z rodziną, inne znalazły ratunek dla swoich dorastających dzieci, ukojenie w żalu po śmierci bliskiej osoby, pojechały na pielgrzymkę, zaczęły chodzić na niedzielną Mszę św.
Ostatnio zachwyciłam się lekturą książki ks. Tadeusza Dajczera „Tajemnica wiary”, która ukazała się na początku 2008 r. Oniemiałam z wrażenia! Jeszcze nie czytałam tak dobrze napisanej książki na temat Mszy św. Każdy z czytelników dzięki tej książce zrozumie, co Bóg czyni z wielkiej Miłości i Miłosierdzia dla nas podczas ofiary Mszy św. Dowie się, jak ważną misję sprawują kapłani przez wierność sakramentowi kapłaństwa, ile łask Bożych spływa przez kapłana na wiernych podczas tego misterium. Ks. Tadeusz Dajczer opisuje przeżycie sprawowanej Mszy św. podczas trzęsienia ziemi, gdzie nagle pod wpływem ruchów tektonicznych zaczęły walić się mury kościoła. Lecz nie zginął nikt z obecnych, nie uląkł się też sam kapłan, który mimo grozy sytuacji odprawił Mszę św. do końca.
Bardzo podobało mi się porównanie autora, że Miłość Boża jest jak fala oceaniczna, która kruszy skałę naszych serc, uderzając w nie ciągle podczas każdej Eucharystii. Warto otworzyć nasze serca i umysły na przemieniające działanie Tej Miłości.
Co nam przeszkadza aby w pełni uczestniczyć w odbiorze łask Bożych, posłużę się cytatami z książki:
„Ciągle za mało sobie uświadamiamy, jak bardzo pośpiech przeszkadza w przedzieraniu się ku Niewidzialnemu. Pośpiech, w którym dominuje (…) pewna gorączka, układanie planów po swojemu (…) - to wszystko sprawia, że Eucharystia nie może być przeze mnie odkrywana. (…) Wystarczy, że zwalniam tempo tego co robię, ze względu na Boga, ze względu na Eucharystię, aby móc przyjść wyciszonym, by móc usłyszeć Boga”.
Teresa Lankiewicz
Oczekujemy na listy pod adresem:
„Niedziela”, ul. 3 Maja 12
42-200 Częstochowa.
Na kopercie należy napisać: „Listy”
redakcja@niedziela.pl
Szczegóły misji jaka stoi do wypełnienia przed szkołami i uczelniami o profilu katolickim nakreślił papież Leon XIV w niedawno opublikowanym Liście Apostolskim „Disegnare nuove mappe di speranza” („Kreślić nowe mapy nadziei”). Dla Vatican News dokument komentuje ks. prof. Mirosław Kalinowski, Rektor KUL, który był obecny przy podpisaniu tego dokumentu w ramach Jubileuszu Świata Wychowania.
Podziel się cytatem
- mówi rektor KUL komentując dokument, który jest w polskim tłumaczeniu na stronie Watykanu.
Ponad 1200 lat dzieli nas od czasów, w których żył i działał św. Hubert. Właśnie ta różnica dwunastu wieków sprawiła, że na to, co o nim wiemy, składają się: prawda, legendy
i mity.
Prawdopodobnie urodził się w 655 r. w znanej i znakomitej rodzinie, na obszarze dzisiejszych Niderlandów. W wieku około 18 lat został oddany na dwór
króla Frankonii, a tam poślubił córkę Pepina z Heristal, z którą miał przynajmniej jednego syna. Przez kilka lat pełnił życie pełne przygód jako rycerz. Później został
kapłanem i uczniem św. Laparda, a po jego śmierci, ok. 708 r. objął po nim półpogańską diecezję Maastricht. Miał ogromne zasługi w nawracaniu na wiarę chrześcijańską
swoich ziomków, którzy dotychczas czcili bożków germańskich. Zmarł w Liege około 727 r., gdzie pochowano go w tamtejszej katedrze. W 825 r. część jego relikwii
przeniesiono do Andage, które od tej chwili otrzymało nazwę Saint Hubert.
Kult św. Huberta bardzo szybko szerzył się w Europie. Jako patron myśliwych odbierał cześć od XI w., co szczególnie może dziwić, gdyż w najstarszych pismach brak informacji na
temat jego działalności na niwie łowieckiej. W XIV w. kult św. Huberta połączono z elementami kultu św. Eustachego. Św. Eustachy żył na przełomie I i II w.
Z tego okresu pochodzi słynna legenda o jeleniu. Św. Eustachy jeszcze jako Placydus był naczelnikiem wojskowym cesarza Trajana i oddawał cześć bożkom rzymskim. W czasie
jednego z polowań ujrzał jelenia z krzyżem pośrodku poroża. Jeleń nakazał Placydusowi ochrzcić się i przyjąć imię Eustachy. Kult św. Eustachego popularny był zwłaszcza
w Kościele wschodnim.
Apokryfy o św. Hubercie przeniosły motyw jelenia na grunt chrześcijaństwa zachodniego, umieszczając je w realiach VII w. Mówi się, że gdy żona Huberta wyjechała do swojej umierającej
matki, jej osamotniony mąż zaczął hulaszcze życie, a nade wszystko pokochał polowania, które zmieniły się w rzezie zwierzyny prowadzone bez umiaru. W trakcie jednego z takich
polowań Hubert ujrzał wynurzającego się z kniei wspaniałego jelenia z krzyżem, jaśniejącym niezwykłym blaskiem pomiędzy pięknymi rozłożystymi rogami. Jednocześnie usłyszał nieziemski
głos: „Hubercie! Dlaczego niepokoisz biedne zwierzęta i zapominasz o zbawieniu duszy?”.
Wydarzenie to spowodowało wewnętrzną przemianę Huberta, który od tego momentu zmienił swoje życie. Kanonizowany po śmierci, został patronem myśliwych, a dzień jego śmierci i przeniesienia
jego relikwii do klasztoru w Andagium - 3 listopada jest świętem myśliwych. Kolejne wątki kultu Świętego dodali pewnie sami myśliwi, którzy mają niezwykłą wyobraźnię.
Ze względu na swoje życie, związane z radykalnym, gwałtownym nawróceniem, jest św. Hubert dzisiaj niezwykle popularny. Dynamizm jego życia i nawrócenia może utwierdzać w przekonaniu,
że każdy z nas ma szansę zmienić swoje życie na lepsze, a dla każdego chrześcijanina głos z nieba: „Hubercie! Odmień swoje życie...” - jest wezwaniem
do stawania się lepszym, bardziej doskonałym, świętym.
Wśród świętych i błogosławionych, którzy są bliscy osobom z niepełnosprawnością wyjątkowe miejsce zajmuje św. Jan Paweł II. „Nasz papież” doświadczył, czym jest choroba, starość, niepełnosprawność i dlatego dobrze rozumiał ludzi cierpiących i słabych. Własnym życiem pokazał, jak w obliczu cierpienia można i trzeba być wiernym Chrystusowi.
Dziękując za dar świętego Jana Pawła II – Caritas Diecezji Rzeszowskiej na czele z Warsztatami Terapii Zajęciowej Caritas w Rzeszowie 24 października 2025 r. zorganizowała spotkanie osób z niepełną sprawnością. Rozpoczęło się ono Mszą św. w kościele Podwyższenia Krzyża świętego w Rzeszowie, której przewodniczył Biskup Rzeszowski Jan Wątroba. W okolicznościowym kazaniu arcypasterz Diecezji Rzeszowskiej przypomniał, że św. Jan Paweł II zawsze był blisko osób cierpiących, troszcząc się, aby podczas pielgrzymek spotkać się z nimi. Zwrócił także uwagę na misyjny aspekt pontyfikatu, zachęcając do włączenia się w dzieło misyjne. „Nie musimy wyjeżdżać na inne kontynenty, aby spełniać misyjną posługę. Wystarczy ofiarować swoją modlitwę i cierpienie w tej intencji, a Pan Bóg przyjmie ten dar” – mówił biskup Wątroba.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
