Reklama

W hołdzie bohaterom Rzeczpospolitej Grabowieckiej

Niedziela zamojsko-lubaczowska 43/2002

Elżbieta Widyma

Nowo poświęcony pomnik

Nowo poświęcony pomnik

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wrzesień to dla Polaków miesiąc obfitujący w bolesne wydarzenia związane z II wojną światową. Przez dwie ostatnie niedziele września społeczność parafii Grabowiec uczestniczyła w uroczystościach kościelno-patriotycznych upamiętniających te tragiczne wydarzenia.
22 września 2002 r. w Grabowcu miało miejsce uroczyste odsłonięcie i poświęcenie pomnika: żołnierzy AK Rzeczypospolitej Grabowieckiej, wysiedlonych i pomordowanych w obozach koncentracyjnych oraz ofiar pacyfikacji Grabowca i okolic w latach 1939 - 1945. Uroczystości tej przewodniczył dokonując poświęcenia ks. kan. Jan Maciocha z Płoskiego.
W niedzielę 29 września przy pomniku Pomordowanych Żołnierzy Wojska Polskiego przez Armię Czerwoną w 1939 r. w Górze Grabowiec została odprawiona uroczysta Msza św. upamiętniająca 63. rocznicę tych krwawych wydarzeń, której przewodniczył i wygłosił kazanie ks. kapelan ppłk. Bogusław Romankiewicz z Zamościa.
Obie te uroczystości uświetniły części artystyczne w wykonaniu uczniów Gimnazjum Zespołu Szkół im. H. Sienkiewicza z Grabowca.
Z inicjatywy ks. dziekana Stanisława Budzyńskiego do tablicy znajdującej się w kościele parafialnym w Grabowcu, upamiętniającej mord polskich żołnierzy przez Armię Czerwoną, dodano napis: Krew Brata Twego Głośno Woła Ku Mnie z Ziemi (Rdz 4, 10). Wbrew wszelkim układom międzynarodowym, które chronią ludzi, oddział Armii Czerwonej rozstrzelał rannych i bezbronnych żołnierzy Wojska Polskiego, którzy przebywali w szpitalu polowym w Grabowcu.
Uroczystości te przypomniały mieszkańcom Grabowca i okolic o tamtych bolesnych dniach, a jednocześnie bohaterskich czynach żołnierzy AK. To właśnie w Grabowcu 25 września 1939 r. miała miejsce straszliwa zbrodnia dokonana na 59 żołnierzach polskich, których w okrutny sposób wymordowali czerwonoarmiści. Zbrodnię tę określono "małym Katyniem". Bolesne doświadczenia dla wszystkich mieszkańców gminy przyniosły następne lata okupacji niemieckiej. Pierwsze aresztowania, przeprowadzone wiosną 1941 r., skierowane były w miejscową inteligencję, działającą w ramach struktur ZWZ i Polskiego Państwa Podziemnego. Niemcy aresztowali większość działaczy podziemia, a następnie wywieźli do obozu w Oświęcimiu, gdzie wszyscy ponieśli śmierć. Tragiczny los spotkał również miejscowego proboszcza ks. Józefa Czarneckiego, którego Niemcy zamordowali w roku 1942 w niewyjaśnionych okolicznościach.
Represje okupanta nasilały się coraz bardziej, młodych ludzi wywożono do pracy przymusowej w Niemczech. W styczniu 1943 r. z terenu gminy Grabowiec wysiedlono 6129 osób. Ostatnią większą akcją niemiecką skierowaną przeciwko Polakom była pacyfikacja przeprowadzona w czerwcu 1944 r., tuż przed wyzwoleniem. Wielu mężczyzn trafiło do obozu koncentracyjnego na Majdanku, najtragiczniejszy los spotkał 11 młodych ludzi, których zamordowano 22 lipca 1944 r. na Zamku w Lublinie.
Pamiętać należy również o żołnierzach walczących podczas kampanii wrześniowej nad Bzurą i Borach Tucholskich, jako pierwsi z gminy Grabowiec znosili jarzmo niewoli jenieckiej na terenie Niemiec.
Duże bohaterstwo i odwagę wykazali żołnierze Armii Krajowej z rejonu Grabowiec, którzy organizując akcje odwetowe na Niemcach i Ukraińcach, uwolnili w lutym 1944 r. Grabowiec i najbliższą okolicę od wojsk niemieckich, tworząc tzw. Rzeczpospolitą Grabowiecką.
Uczestnicy tych wydarzeń, jak również miejscowa społeczność, poprzez udział w tych wrześniowych uroczystościach oddali hołd wszystkim, którzy podczas II wojny światowej walczyli i zginęli za ojczyznę.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2002-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święta Mama

Niedziela Ogólnopolska 17/2019, str. 12-13

[ TEMATY ]

św. Joanna Beretta Molla

Ewa Mika, Św. Joanna Beretta Molla /Archiwum parafii św. Antoniego w Toruniu

Jest przykładem dla matek, że życie dziecka jest darem. Niezależnie od wszystkiego.

Było to 25 lat temu, 24 kwietnia 1994 r., w piękny niedzielny poranek Plac św. Piotra od wczesnych godzin wypełniał się pielgrzymami, którzy pragnęli uczestniczyć w wyjątkowej uroczystości – ogłoszeniu matki rodziny błogosławioną. Wielu nie wiedziało, że wśród nich znajdował się 82-letni wówczas mąż Joanny Beretty Molli. Był skupiony, rozmodlony, wzruszony. Jego serce biło wdzięcznością wobec Boga, a także wobec Ojca Świętego Jana Pawła II. Zresztą często to podkreślał w prywatnej rozmowie. Twierdził, że wieczności mu nie starczy, by dziękować Panu Bogu za tak wspaniałą żonę. To pierwszy mąż w historii Kościoła, który doczekał wyniesienia do chwały ołtarzy swojej ukochanej małżonki. Dołączył do niej 3 kwietnia 2010 r., po 48 latach życia w samotności. Ten czas bez wspaniałej żony, matki ich dzieci, był dla niego okresem bardzo trudnym. Pozostawiona czwórka pociech wymagała od ojca wielkiej mobilizacji. Nauczony przez małżonkę, że w chwilach trudnych trzeba zwracać się do Bożej Opatrzności, czynił to każdego dnia. Wierząc w świętych obcowanie, prosił Joannę, by przychodziła mu z pomocą. Jak twierdził, wszystkie trudne sprawy zawsze się rozwiązywały.

CZYTAJ DALEJ

Kościół czci patronkę Europy - św. Katarzynę ze Sieny

[ TEMATY ]

św. Katarzyna

pl.wikipedia.org

Kościół katolicki wspomina dziś św. Katarzynę ze Sieny (1347-80), mistyczkę i stygmatyczkę, doktora Kościoła i patronkę Europy. Choć była niepiśmienna, utrzymywała kontakty z najwybitniejszymi ludźmi swojej epoki. Przyczyniła się znacząco do odnowy moralnej XIV-wiecznej Europy i odbudowania autorytetu Kościoła.

Katarzyna Benincasa urodziła się w 1347 r. w Sienie jako najmłodsze, 24. dziecko w pobożnej, średnio zamożnej rodzinie farbiarza. Była ulubienicą rodziny, a równocześnie od najmłodszych lat prowadziła bardzo świątobliwe życie, pełne umartwień i wyrzeczeń. Gdy miała 12 lat doszło do ostrego konfliktu między Katarzyną a jej matką. Matka chciała ją dobrze wydać za mąż, podczas gdy Katarzyna marzyła o życiu zakonnym. Obcięła nawet włosy i próbowała założyć pustelnię we własnym domu. W efekcie popadła w niełaskę rodziny i odtąd była traktowana jak służąca. Do zakonu nie udało jej się wstąpić, ale mając 16 lat została tercjarką dominikańską przyjmując regułę tzw. Zakonu Pokutniczego. Wkrótce zasłynęła tam ze szczególnych umartwień, a zarazem radosnego usługiwania najuboższym i chorym. Wcześnie też zaczęła doznawać objawień i ekstaz, co zresztą, co zresztą sprawiło, że otoczenie patrzyło na nią podejrzliwie.
W 1367 r. w czasie nocnej modlitwy doznała mistycznych zaślubin z Chrystusem, a na jej palcu w niewyjaśniony sposób pojawiła się obrączka. Od tego czasu święta stała się wysłanniczką Chrystusa, w którego imieniu przemawiała i korespondowała z najwybitniejszymi osobistościami ówczesnej Europy, łącznie z najwyższymi przedstawicielami Kościoła - papieżami i biskupami.
W samej Sienie skupiła wokół siebie elitę miasta, dla wielu osób stała się mistrzynią życia duchowego. Spowodowało to jednak szereg podejrzeń i oskarżeń, oskarżono ją nawet o czary i konszachty z diabłem. Na podstawie tych oskarżeń w 1374 r. wytoczono jej proces. Po starannym zbadaniu sprawy sąd inkwizycyjny uwolnił Katarzynę od wszelkich podejrzeń.
Św. Katarzyna odznaczała się szczególnym nabożeństwem do Bożej Opatrzności i do Męki Chrystusa. 1 kwietnia 1375 r. otrzymała stygmaty - na jej ciele pojawiły się rany w tych miejscach, gdzie miał je ukrzyżowany Jezus.
Jednym z najboleśniejszych doświadczeń dla Katarzyny była awiniońska niewola papieży, dlatego też usilnie zabiegała o ich ostateczny powrót do Rzymu. W tej sprawie osobiście udała się do Awinionu. W znacznym stopniu to właśnie dzięki jej staraniom Następca św. Piotra powrócił do Stolicy Apostolskiej.
Kanonizacji wielkiej mistyczki dokonał w 1461 r. Pius II. Od 1866 r. jest drugą, obok św. Franciszka z Asyżu, patronką Włoch, a 4 października 1970 r. Paweł VI ogłosił ją, jako drugą kobietę (po św. Teresie z Avili) doktorem Kościoła. W dniu rozpoczęcia Synodu Biskupów Europy 1 października 1999 r. Jan Paweł II ogłosił ją wraz ze św. Brygidą Szwedzką i św. Edytą Stein współpatronkami Europy. Do tego czasu patronami byli tylko święci mężczyźni: św. Benedykt oraz święci Cyryl i Metody.
Papież Benedykt XVI 24 listopada 2010 r. poświęcił jej specjalną katechezę w ramach cyklu o wielkich kobietach w Kościele średniowiecznym. Podkreślił w niej m.in. iż św. Katarzyna ze Sieny, „w miarę jak rozpowszechniała się sława jej świętości, stała się główną postacią intensywnej działalności poradnictwa duchowego w odniesieniu do każdej kategorii osób: arystokracji i polityków, artystów i prostych ludzi, osób konsekrowanych, duchownych, łącznie z papieżem Grzegorzem IX, który w owym czasie rezydował w Awinionie i którego Katarzyna namawiała energicznie i skutecznie by powrócił do Rzymu”. „Dużo podróżowała – mówił papież - aby zachęcać do wewnętrznej reformy Kościoła i by krzewić pokój między państwami”, dlatego Jan Paweł II ogłosił ją współpatronką Europy.

CZYTAJ DALEJ

W czasie Roku Świętego 2025 nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego

W czasie Roku Świętego nie będzie specjalnego wystawienia Całunu Turyńskiego. Zorganizowane zostaną jednak przy nim specjalne czuwania przeznaczone dla młodzieży. Jubileuszową inicjatywę zapowiedział metropolita Turynu, abp Roberto Repole.

- Chcemy, aby odkrywanie na nowo Całunu, niemego świadka śmierci i zmartwychwstania Jezusa stało się dla młodzieży drogą do poznawania Kościoła i odnajdywania w nim swojego miejsca - powiedział abp Repole na konferencji prasowej prezentującej jubileuszowe wydarzenia. Hierarcha podkreślił, że archidiecezja zamierza w tym celu wykorzystać najnowsze środki przekazu, które są codziennością młodego pokolenia. Przy katedrze, w której przechowywany jest Całun Turyński powstanie ogromny namiot multimedialny przybliżający historię i przesłanie tej bezcennej relikwii napisanej ciałem Jezusa. W przygotowanie prezentacji bezpośrednio zaangażowana jest młodzież, związana m.in. z Fundacją bł. Carla Acutisa, który opatrznościowo potrafił wykorzystywać internet do ewangelizacji.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję