- Wszyscy potrzebujemy dzisiaj korekty wzroku. Każdy z nas na tej wielkopostnej drodze do Wigilii Paschalnej – do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych potrzebujemy tej korekty naszego wzroku, a w szczególny sposób wy potrzebujecie tej korekty, bo dziś robicie kolejny krok ku kapłaństwu. Wam potrzebny jest ten wzrok, który się nazywa wiara. – mówił abp Grzegorz Ryś.

W IV Niedzielę Wielkiego Postu alumni Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi, Ogólnopolskiego Seminarium dla Starszych Kandydatów do Święceń oraz brat ze zgromadzenia Sług Pocieszycieli Ducha Świętego przyjęli posługę lektoratu, akolitatu. Posługi są kolejnymi etapami przygotowania do święceń kapłańskich.

Tegoroczna uroczystość związana z przyjęciem posług odbyła się w Kolegiacie Łaskiej pw. Niepokalanego Poczęcia NMP i Św. Michała Archanioła w Łasku. Liturgii przewodniczył metropolita łódzki ksiądz arcybiskup Grzegorz Ryś. W homilii łódzki pasterz zwracając się do przyjmujących posługi powiedział – Wszyscy potrzebujemy dzisiaj korekty wzroku. Każdy z nas - na tej wielkopostnej drodze do Wigilii Paschalnej, do odnowienia przyrzeczeń chrzcielnych - potrzebuje korekty wzroku, a w szczególny sposób wy potrzebujecie tej korekty, bo dziś robicie kolejny krok ku kapłaństwu. Wam potrzebny jest ten wzrok, który się nazywa wiara. Ostatecznie bohater naszej Ewangelii nie przejrzał przy sadzawce, ale wtedy, kiedy oddał pokłon Jezusowi mówiąc – wierzę Panie! To jest cud. Nie to, że otworzyły mu się oczy, ale to, że klęknął przed Jezusem i powiedział – wierzę Pani! To jest cud, to jest odzyskanie wzroku, to jest zobaczenie świata po Bożemu – zauważył metropolita łódzki.

- Chcecie pełnić czyny światłości! Chcecie głosić Słowo - ogłaszać Słowo. Słowo jest światłem. Chcecie roznosić Eucharystię. Eucharystia - obecność Jezusa jest światłem. Iść za Słowem, iść za Eucharystią, oznacza pełnić czyny światłości. – podkreślił hierarcha. Kończąc homilię metropolita łódzki zaznaczył - o tyle jesteśmy światłem, o ile żeśmy się Niego narodzili! Zobaczcie – taka jest dyscyplina tej dzisiejszej Liturgii Słowa – Pan otwiera oczy tzn. daje ci wiarę, daje zdolność patrzenia tak, jak On patrzy. Patrzy w serc. Nie patrzy na to, co zewnętrzne. Trzeba by powiedzieć, że Pan patrzy sercem. Jak chcecie patrzeć tak, jak Bóg, to patrzcie sercem. Trzeba patrzeć serce, by w tym, który siedzi przy owcach – widzieć króla. Trzeba patrzeć sercem, żeby w tym, którego wszyscy oskarżają o grzechy widzieć misjonarza – kogoś, kto będzie posłany. Trzeba patrzeć sercem, trzeba mieć światłe oczy serca. Ale jak już masz światłe oczy serca – co jest istotą wiary – jeśli już patrzysz na sposób Boży, to wtedy pełnisz Boże czyny, idziesz za światłością. Ale po co? Byś na końcu sam stał się światłem. Żebyś nie tylko potrafił gadać o Bogu, ale żebyś potrafił go pokazać sobą! Żebyście potrafili pokazać sobą Słowo Boga. Żebyście potrafili pokazać sobą obecność Boga, ofiarność Boga, oddanie Boga. Żebyście sami stali się światłem, a nie tylko je nosili – zakończył hierarcha.

Po homilii w obecności arcybiskupa łódzkiego, przełożonych seminariów, rodzin, przyjaciół oraz obecnych parafian, klerycy III roku Wyższego Seminarium Duchownego w Łodzi przyjęli posługę lektora, alumni IV roku, brat ze zgromadzenia Sług Pocieszycieli Ducha Świętego oraz alumni z Seminarium 35+ przyjęli posługę akolity.

Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi zostało powołane do istnienia 9 sierpnia 1922 roku dekretem pierwszego ordynariusza ówczesnej diecezji łódzkiej – ks. bpa Wincentego Tymienieckiego, a pierwszym rektorem, tej jednej z najstarszych uczelni Łodzi, został ks. Jan Krajewski.