Dnia 22 listopada 1918 r. dzieci i młodzież - Lwowskie Orlęta i dorośli obrońcy oraz przybyłe na odsiecz oddziały Wojska Polskiego wyzwoliły Lwów. Miasto Zawsze Wierne zostało odznaczone przez Marszałka Józefa Piłsudskiego Krzyżem Virtuti Militari. Przypominam: Ziemia Lwowska to ziemia po zachodniej stronie Bugu, Ziemia Grodów Czerwieńskich, Ziemia Mieszka I. Kronikarz Rusi Nestor napisał pod datą 981 r.: „Poszedł Włodzimierz na Lachy i zajął ich grody: Przemyśl, Czerwień i inne”. Ten fakt rządzący Polską z nadania Stalina komuniści wykreślili z historii Polski. Dlatego odzyskanie Grodów Czerwieńskich przez Bolesława Chrobrego zostało nazwane przez nadwornych historyków „Polski Ludowej” przyłączeniem ich do państwa polskiego. To kłamstwo, mające uzasadnić grabież polskiego Lwowa przez Sowiety, zostało zadekretowane przez rządzących komunistów jako prawda obowiązująca w nauczaniu młodzieży. Nauczyciele, którzy nie chcieli zaszczepiać młodzieży tej „prawdy”, byli wyrzucani ze szkoły. Dzisiaj w Polsce, już oficjalnie niepodległej, to kłamstwo, jak za Stalina, nadal trwa w szkolnych, nowych podręcznikach. Tymczasem w wydawnictwach pozaszkolnych, np. w wydanej pod redakcją naukową Stefana Kuczyńskiego „Księdze Królów i Książąt Polskich” (Warszawa 1999 r.), jest PRAWDA o zabraniu nam przez Ruś w 981 r. Ziemi Grodów Czerwieńskich i odzyskaniu jej przez Bolesława Chrobrego. Zwracam się do urzędników Ministerstwa Edukacji Narodowej i autorów podręczników szkolnych oraz autorów zamieszczonego w „Gazecie Wyborczej” „Niezbędnika ucznia - dla gimnazjalistów i nie tylko”: Jakim prawem fałszujecie przekazywaną przez was młodzieży historię Polski? Jakim prawem okłamujecie młodzież - naszą przyszłość?
Listopad 1918 r. Orlęta bronią Lwowa i Ziemi Lwowskiej, Ziemi Grodów Czerwieńskich. Najstarsze mają po 17 lat. Najmłodszy chłopiec - 9. Jest ich 1421. W krwawych walkach oddaje życie 439. Spoczywają na Cmentarzu Obrońców Lwowa na Łyczakowie. Śpiewamy o nich piosenki: „Lwowiacy to Orlęta harde”, „Pośród wichrów i zamieci”, „Pieśń Lwowiaków”, „Balladę o Jurku Bitschanie”, „Orlątko”, „Listopad sypie garściami liści”, „Dzieci”. Wśród obrońców Lwowa jest najmłodszy Kawaler nadanego pośmiertnie Krzyża Virtuti Militari - 13-letni Antoś Petrykiewicz... Dzisiaj wiersz, który stał się piosenką - „Orlątko” Artura Oppmana. Pamiętam wzruszenie na twarzach ludzi, gdy przed laty na naszym Wieczorze pierwszy raz powiedział go Januszek, mój syn, wtedy równy wiekiem najmłodszym Orlątkom, które za Lwów dały życie. Pomódlmy się za nich.
Dlaczego szukam, odnajduję i ocalam ukryte pod sercem piosenki, skazane przez komunistów na zapomnienie? Dlaczego organizuję nasze Wieczory? Słowa Marszałka Piłsudskiego: „Z Niemcami ryzykujemy utratę niepodległości, można ją odzyskać, z Sowietami - utratę duszy”. W 2002 r. na Kongresie Kultury Polskiej w Krakowie swojemu wystąpieniu dałem tytuł: „BO W PIEŚNI JEST DUSZA NARODU - rzecz o potrzebie krzewienia polskich pieśni w rodzinie, szkole, kościele”. Mam błogosławieństwo moich śp. Rodziców. Ich słowa: „Olek, jesteśmy z Tobą, nie poddawaj się przeciwnościom. Niech niepodległe Wieczory TRWAJĄ”.