Niedziela, 17 marca. V niedziela Wielkiego Postu
• Jr 31, 31-34 • Ps 51 • Hbr 5, 7-9 • J 12, 20-33
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon Bogu w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc: «Panie, chcemy ujrzeć Jezusa». Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. A Jezus dał im taką odpowiedź: «Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. Ten, kto miłuje swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. Ojcze, uwielbij imię Twoje». Wtem rozległ się głos z nieba: «I uwielbiłem i znowu uwielbię». Tłum stojący usłyszał to i mówił: «Zagrzmiało!» Inni mówili: «Anioł przemówił do Niego». Na to rzekł Jezus: «Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie». To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć.
Jezus przygotowuje siebie i całe rzesze ludzi w Jerozolimie na najważniejsze chwile Jego misji, z którą Bóg Ojciec posłał Go na ziemię. Ziarno rzucone w ziemię, by przynieść plon, musi obumrzeć – o tym bardzo dobrze wiedzą rolnicy. Dziś słyszymy o tej prawdzie i my, w odniesieniu do Jezusa. Stajemy w obecności Jezusa, by opowiedzieć się za tym, co dla nas jest najważniejsze: służenie Jezusowi i podążanie za Nim czy życie dla tego świata i stracenie wieczności. Dusza Jezusa doznaje też lęku, bo zbliża się Jego godzina – dla tej właśnie godziny przyszedł na ziemię. Wywyższony nad ziemię przyciągnie wszystkich do siebie. To miłość do człowieka daje Jezusowi siłę w przyjęciu „tej godziny” i wypełnieniu misji, zadania od Ojca, który jest z Nim obecny i który Go umacnia. Czy mam świadomość tego, że jestem włączony w tę misję? Dziś też jestem odpowiedzialny za jej powodzenie. Czy staram się pełnić wolę Ojca, naśladując Jezusa?
Reklama
H.C.
ROZWAŻANIA NA ROK 2024 DOSTĘPNE W KSIĄŻCE "ŻYĆ EWANGELIĄ". DO KUPIENIA W NASZEJ KSIĘGARNI!
