Bruksela: papież przed „Anioł Pański” dziękuje za wizytę w Belgii i apeluje o pokój
W krótkim rozważaniu przed modlitwą „Anioł Pański” na Stadionie Króla Baudouina w Brukseli Ojciec Święty podziękował władzom i organizatorom jego wizyty w Luksemburgu i Belgii oraz zaapelował o pokój.
Papież powiedział: "Dziękuję Księdzu Arcybiskupowi za jego życzliwe słowa. Pragnę wyrazić serdeczną wdzięczność Ich Królewskim Mościom, Królowi i Królowej, a także Ich Królewskim Wysokościom, Wielkiemu Księciu i Wielkiej Księżnej Luksemburga, za ich obecność i gościnność w tych dniach.
Kieruję moje `dziękuję` do wszystkich, którzy na różne sposoby współpracowali przy organizacji tej wizyty; szczególnie do osób starszych i chorych, którzy ofiarowali swoje modlitwy.
Podziel się cytatem
Zwróćmy się teraz do Najświętszej Maryi Panny, odmawiając wspólnie „Anioł Pański”. Ta modlitwa, bardzo popularna wśród starszych pokoleń, zasługuje na ponowne odkrycie: jest to synteza misterium chrześcijańskiego, które Kościół uczy nas włączać w nasze codzienne zajęcia. Przekazuję wam tę modlitwę, zwłaszcza młodym, i zawierzam was wszystkich Matce Bożej, która tutaj, obok ołtarza, jest przedstawiona jako Stolica Mądrości. Tak, potrzebujemy mądrości Ewangelii! Prośmy o nią często Ducha Świętego.
A przez wstawiennictwo Maryi wypraszajmy u Boga dar pokoju dla udręczonej Ukrainy, dla Palestyny i Izraela, dla Sudanu, Mjanmy i wszystkich ziem poranionych wojną.
Dziękuję wam wszystkim! I naprzód, „En route, avec Espérance!” [„W drogę, z Nadzieją!”]"
Franciszek spotkał się z królem Belgów Filipem na Zamku Królewskim Laeken.
Od głównej bramy na teren zamkowy papieżowi towarzyszyła gwardia honorowa w historycznych strojach na koniach. Przy wejściu powitali Franciszka król Belgów Filip i królowa Mathilde.
Na pozór wydaje się nam, że słowo posiada mniejszą wartość niż konkretna rzecz, towar, dobro materialne. Lecz tak nie jest. Rzeczy przemijają, lecz nie słowa, one trwają. Ileż wielkich budowli rozsypało się, rozpadały się monarchie i zmieniały się granice państw, a słowa wieszczów trwają, nie przemijają. Tym bardziej odnosi się to do słów Jezusa. Jego słowo stwarza nowe rzeczywistości, przywraca do życia, leczy ślepych, podnosi upadłych, rodzi nadzieję i wiarę.
Jezus powiedział do swoich uczniów: «W owe dni, po wielkim ucisku, „słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku. Gwiazdy będą spadać z nieba i moce na niebie” zostaną wstrząśnięte. Wówczas ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wtedy pośle On aniołów i „zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi po kraniec nieba”. A od figowca uczcie się przez podobieństwo. Kiedy już jego gałąź nabrzmiewa sokami i wypuszcza liście, poznajecie, że blisko jest lato. Tak i wy, gdy ujrzycie te wydarzenia, wiedzcie, że to blisko jest, u drzwi. Zaprawdę, powiadam wam: Nie przeminie to pokolenie, aż się to wszystko stanie. Niebo i ziemia przeminą, ale słowa moje nie przeminą. Lecz o dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec».
Już jutro – w niedzielę 17 listopada – w sanktuarium w Niepokalanowie odbędzie się uroczysta Msza św. w intencji pomyślnego przebiegu procesu beatyfikacyjnego br. Innocentego Marii Wójcika OFMConv w przeddzień 30. rocznicy jego śmierci.
Brat Innocenty zmarł na zawał serca w szpitalu w Sochaczewie 18 listopada 1994 r. i jest pochowany na niepokalanowskim cmentarzu. Przez pięć lat blisko współpracował ze św. Maksymilianem Kolbe. 26 lutego 1941, po aresztowaniu św. Maksymiliana i innych ojców przez gestapo 17 lutego 1941, dwudziestu braci wraz z nim ofiarowało swoje życie w zamian za uwolnienie zatrzymanych. Gestapo nie zgodziło się na tę zamianę. Po zakończeniu okupacji niemieckiej objął stanowisko klasztornego archiwisty, które piastował przez czterdzieści lat. Zebrał wszystkie dostępne mu pisma, dokumenty i publikacje związane ze św. Maksymilianem. W czasach stalinowskich krzewił ideę Rycerstwa Niepokalanej oraz przyczynił się do wydania książki o objawieniach fatimskich, co spowodowało jego aresztowanie przez komunistów. W warszawskim więzieniu przebywał od 20 grudnia 1948 do 23 grudnia 1950. W latach 50. XX wieku zapoznał się z przebywającym wówczas w Niepokalanowie ks. Franciszkiem Blachnickim, który najprawdopodobniej dzięki niemu zaznajomił się z postacią św. Maksymiliana.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
