Reklama

Niedziela Legnicka

Kościół legnicki ma nowych diakonów

- Chcesz być wielkim? Służ innym. Z takim wezwaniem zwrócił się biskup pomocniczy Marek Mendyk do kleryków V roku legnickiego seminarium duchownego podczas święceń diakonatu. 18 maja sześciu alumnów zasiliło szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej

Niedziela legnicka 22/2013, str. 7

[ TEMATY ]

diakonat

Ks. Waldemar Wesołowski

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W uroczystości, która odbyła się w katedrze legnickiej, udział wzięli alumni legnickiego seminarium duchownego, przełożeni i wykładowcy, księża z parafii, z których pochodzą nowi diakoni, oraz wierni - rodzice, krewni i przyjaciele wyświęconych diakonów.

Liturgii święceń przewodniczył biskup pomocniczy Marek Mendyk. W homilii mówił o roli i zadaniach diakonów w Kościele. Zwracając się do wiernych, nawiązał najpierw do biblijnych korzeni diakonatu. Ustanowienie posługi diakonów było wynikiem rozwijania się wspólnoty Kościoła. Apostołowie chcieli skupić się na głoszeniu Słowa, natomiast inne zdania związane z organizacją życia społeczności wierzących powierzyli wybranym przez siebie diakonom. Diakoni zatem pełnili pomocniczą rolę w działalności Apostołów.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

W dalszej części homilii bp Mendyk podkreślił, że diakona powinny cechować ufność i śmiałość w wierze oraz zdolność do nawiązywania głębokich relacji z Bogiem. - Wiara bowiem to nie tylko światopogląd, czy zbiór przekonań, to coś o wiele większego, to otwarcie się na Boga, które prowadzi do świadectwa. Warto poświęcić się służbie Chrystusowi i braciom w Kościele - zaznaczył przewodniczący liturgii. Zwrócił też uwagę na najważniejszy wymiar posługi diakona - na służbę. - Chcesz być wielkim? Służ innym. Najlepszym przykładem takiej postawy jest sam Jezus, który nie przyszedł, aby Mu służono, ale by służyć i dać swoje życie na okup za wielu. Pokazał to zwłaszcza podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy umywał nogi uczniom, a potem oddając życie na krzyżu - mówił bp Marek.

Zwracając się do kandydatów do diakonatu, powiedział: - Nie bójcie się ofiarnie i z miłością służyć innym, nie oczekując na pochwały czy nagrody. Ze służby z miłości będziemy bowiem sądzeni. Pamiętajcie, że służąc innym, służymy Bogu. Homilię zakończył wezwaniem do modlitwy za nowych diakonów oraz o nowe powołania do kapłaństwa i życia zakonnego.

Reklama

Kolejną częścią uroczystości było udzielenie święceń diakonatu. Modlitwie konsekracyjnej towarzyszyły ważne gesty - nałożenie rąk, wręczenie księgi Pisma Świętego oraz nałożenie stuły i dalmatyki. Od tej pory zadaniami nowych diakonów będą m.in.: uroczyste udzielanie chrztu, błogosławienie związków małżeńskich, głoszenie Słowa Bożego i homilii, przewodniczenie nabożeństwom, a także sprawowanie sakramentaliów i przewodniczenie obrzędom pogrzebu.

Nowo wyświęceni diakoni przygotowywali się do tego dnia przez rekolekcje. W przeddzień uroczystości w kaplicy seminaryjnej w obecności rektora złożyli uroczyste wyznanie wiary, a także ślubowanie posłuszeństwa biskupowi diecezjalnemu i zachowania celibatu. Poprzez święcenia diakonatu zasilili szeregi duchowieństwa diecezji legnickiej. Po odbyciu dalszej formacji seminaryjnej i praktyk duszpasterskich za rok przyjmą święcenia prezbiteratu.

2013-06-04 13:12

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Gaudeamus

Niedziela przemyska 20/2018, str. I

[ TEMATY ]

diakonat

Archiwum Seminarium

Święcenia prezbiteratu 2018

Święcenia prezbiteratu 2018

Dzisiejsza edycja to eksplozja radości przemyskiego Kościoła, weselącego się nowymi pracownikami w winnicy Pana i tymi, którzy poprzez diakonat wkraczają na ostatni etap swojej formacji. Nasuwa się mi się nieodparcie dedykacja, którą przed wielu laty przeczytałem w Biblii ofiarowanej przez matkę dzieciom w dniu ich ślubu. Chciałbym Wam, drodzy bohaterzy tych dni, ją ofiarować: „Kiedy rozpościera się droga/trzeba nią iść/Kiedy otwarto przed Wami Księgę/trzeba ją czytać/Kiedy mówi do Was Przyjaciel/warto go słuchać”. Małżeńska droga tych młodych nie trwała długo. Andrzej zmarł, mając ledwie 39 lat. Dla Ulki pozostała Księga, i, jak miałem okazję zobaczyć, jest jej ważnym drogowskazem. Zdradzają to sfatygowane kartki tego świętego GPS-u jej drogi.

CZYTAJ DALEJ

Droga Krzyżowa siedmiu darów Ducha Świętego - dar rady

2024-03-18 20:33

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

#NiezbędnikWielkopostny2024

Karol Porwich/Niedziela

W każdy wtorek i piątek Wielkiego Postu we współpracy z Duszpasterstwem Powołań - siostrami honoratkami, zapraszamy do wyruszenia we wspólną Drogę Krzyżową. Zapraszamy do wielkiej modlitwy o pokój w Ojczyźnie.

Stacja I. Pan Jezus skazany na śmierć

Pan Jezus został skazany na śmierć. Tłum miał wybór czy uwolnić Jezusa czy Barabasza. Nie skorzystali z daru rady. Wybrali Barabasza, odrzucając Syna Bożego i doprowadzając do Jego śmierci za grzechy całego świata.

CZYTAJ DALEJ

"Tymi rękami można czynić znak krzyża"

2024-03-18 19:37

ks. Łukasz Romańczuk

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Podczas konferencji ks. Aleksandra Radeckiego w kaplicy na Dworcu Głównym PKP we Wrocławiu

Drugi dzień rekolekcji w Kaplicy Wieczystej Adoracji Najświętszego Sakramentu nosiła tytuł: “Popatrzmy uważnie na nasze ręce…”. Ksiądz Aleksander Radecki pomagał uczestnikom zwrócić uwagę na czyny, które mogą stać się dobrym motywem do dawania świadectwa wiary,

To duchowe spotkanie rozpoczęło się od wspólnej modlitwy Koronką do Bożego Miłosierdzia, po której ks. Radecki zaprosił do wspólnego śpiewu Akatystu do Ducha Świętego. Po wezwaniu Ducha Świętego rozpoczęła się konferencja. Kapłan nawiązał do fragmentu Ewangelii wg św. Łukasza, w której Jezus uzdrawia człowieka z uschłą ręką. Na samym początku ks. Radecki poprosił, aby wyobrazić sobie siebie w podobnej sytuacji. Miało to na celu uświadomienie, jakie trudności może to sprawić w codziennym życiu. W tym momencie przywołana została historia człowieka mieszkającego w Raciborzu w latach 60-tych, czy Nickiego Vujcicia, pozbawionych kończyn. - Popatrzmy na własne ręce. Czy nie potrzebują uleczenia, przywrócenia do służby i do życia? Pół biedy, kiedy wiem o swojej chorobie, szukam pomocy, staram się ograniczać swoje niepełnosprawności, przyznaję się do nich. Popatrz teraz na swoje ręce. Zadbane, sprawne kryjące wiele talentów i możliwości. Takie “złote ręce” - mówił kaznodzieja, dodając: - Złote ręce, umiejące wiele, lecz czemu bezczynne? Bo się nie opłaca, bo się za mało opłaca? Bo zbyt piękne, by je utrudzić, ubrudzić w służbie? Ileż okazji do czynienia dobra zmarnowały?

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję