Kiedy odbędą się święcenia biskupie ks. Tomasza Sztajerwalda?
Święcenia biskupie ks. Tomasza Sztajerwalda odbędą się 7 grudnia w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika - poinformował ordynariusz warszawsko-praski bp Romuald Kamiński.
Nuncjatura Apostolska w Polsce 5 listopada przekazała, że zgodnie z decyzją papieża Franciszka ks. Tomasz Sztajerwald został mianowany biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej. Jako stolicę tytularną otrzymał Cedie.
Święcenia biskupie ks. Tomasza Sztajerwalda odbędą się w sobotę, 7 grudnia, o godzinie 11., w bazylice katedralnej p.w. św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika na stołecznej Pradze. Głównym konsekratorem będzie nuncjusz apostolski w Polsce, abp Antonio Guido Filipazzi - poinformował ordynariusz warszawsko-praski bp Romuald Kamiński w liście do wiernych.
Zaznaczył, że biskup nominat "jako człowiek modlitwy i nauki" przygotowany jest do podjęcia nowych zadania.
Bp Kamiński zaapelował do wiernych o modlitwę za nowego biskupa, kościół warszawsko-praski oraz wszystkich jego pasterzy i duchowych. "Z gorliwej modlitwy wiernych rodzą się powołania, także te biskupie" - stwierdził.
Ks. Sztajerwald urodził się 24 listopada 1977 r. w Wołominie. Przed wstąpieniem do seminarium duchownego w 1999 r. ukończył Nauczycielskie Kolegium Języka Francuskiego Uniwersytetu Warszawskiego, uzyskując tytuł licencjata. Święcenia kapłańskie przyjął 5 czerwca 2004 r. w Warszawie. W roku 2011 uzyskał tytuł magistra psychologii, a w 2020 r. – tytuł doktora nauk społecznych w dyscyplinie psychologii na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. W latach 2004-2006 pomagał w duszpasterstwie w parafii Przemienienia Pańskiego w Radzyminie. W latach 2009-2021 był prefektem i wykładowcą psychologii w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej, gdzie w roku 2021 objął funkcję rektora. W latach 2012-2018 był asystentem na Akademii Katolickiej w Warszawie.
Abp Stanisław Budzik udzielił święceń prezbiteratu 15 diakonom - wychowankom Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie, absolwentom Wydziału Teologii Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Uroczysta Msza św. z obrzędem święceń kapłańskich odbyła się w sobotę 1 czerwca w archikatedrze lubelskiej. Koncelebrowali ją biskupi pomocniczy Mieczysław Cisło i Artur Miziński oraz ponad stu kapłanów. Wśród licznie zgromadzonych osób konsekrowanych i świeckich, szczególne miejsce zajmowali rodzice, krewni i wychowawcy nowych kapłanów, którzy swoją obecnością i modlitwą wspierali ich w wyjątkowym dniu życia. - To najważniejszy dzień w waszym życiu, wielki dzień dla Kościoła, który jest w Lublinie i dla Kościoła powszechnego. W tym dniu narodzicie się dla Chrystusowego kapłaństwa - mówił abp Stanisław Budzik do stojących przed ołtarzem diakonów. - Świadczy o tym również tak liczna obecność duchowieństwa. Drodzy kandydaci do kapłaństwa, nie jesteście i nie będziecie w Kościele sami! Wchodzicie do wielkiej rodziny kapłanów archidiecezji lubelskiej - zapewniał. Mający przystąpić do święceń prezbiteratu, wzywani imiennie przez rektora seminarium ks. Marka Słomkę, podchodzili do arcybiskupa i wypowiadając słowo „jestem” wyrażali gotowość wypełnienia powołania, jakim zostali obdarzeni. Od dnia święceń, złączeni z biskupem, stali się jego najbliższymi współpracownikami. Odtąd przez sprawowanie Eucharystii, posługę pojednania i namaszczenia chorych, a nade wszystko przez głoszenie Słowa Bożego i osobiste świadectwo życia będą przyczyniać się do budowy i umacniania Kościoła Chrystusa na ziemi.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
„Córka Głosu” – pod takim hasłem w sanktuarium w Otyniu odbyło się wielkopostne czuwanie dla kobiet.
Był czas na konferencję, modlitwę wstawienniczą, adorację Najświętszego Sakramentu i oczywiście Eucharystię. Czuwanie, które odbyło się 5 kwietnia, poprowadziła Wspólnota Ewangelizacyjna „Syjon” wraz z zespołem, a konferencję skierowaną do pań, które wyjątkowo licznie przybyły tego dnia na spotkanie, wygłosiła Justyna Wojtaszewska. Liderka wspólnoty podzieliła się w nim osobistym doświadczeniem swojego życia. – Konferencja jest zbudowana na moim świadectwie życia kobiety, która doświadczyła nawrócenia przez słowo Boże i która każdego dnia, kiedy to słowo otwiera, zmienia przez to swoją rzeczywistość. Składając swoje świadectwo chciałam zaprosić kobiety naszego Kościoła katolickiego do wejścia na tą drogę, żeby nauczyć się życia ze słowem Bożym i tak to spotkanie dzisiaj przygotowaliśmy, żeby kobiety poszły dalej i dały się zaprosić w tą zamianę: przestały analizować, zamartwiać się, tylko, żeby uczyły się tego, że głos Boga jest pierwszym źródłem życia, z którego czerpiemy każdego dnia. Taki jest zamysł tego spotkania, dlatego nazywa się ono „Córka Głosu” – mówi liderka Wspólnoty Ewangelizacyjnej „Syjon”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
