• Przyjęcie kapłana przybywającego z wizytą duszpasterską, tzw. kolędą, jest aktem publicznego wyznania wiary i znakiem jedności domowego Kościoła z Kościołem diecezjalnym i powszechnym. Dlatego należy taką wizytę dobrze przygotować. Najczęściej znamy jej termin przynajmniej kilka dni wcześniej, dobrze byłoby zatem tak zaplanować nasze zawodowe i rodzinne zajęcia, by wszyscy członkowie rodziny byli obecni podczas wizyty kapłana.
• Stół należy nakryć białym obrusem i postawić na nim krzyż ze świecami, naczynie z wodą święconą i kropidło. Na stole kładziemy również księgę Pisma Świętego. W rodzinach, gdzie są dzieci w wieku szkolnym, na stole kładziemy też zeszyty dzieci do nauki religii wraz z katechetycznymi dzienniczkami, które są prowadzone w wielu parafiach.
Zdarza się, że nie mamy wody święconej, choć w okresie kolędowym można ją przynieść z kościoła. Wówczas do naczynia wlewamy zwykłą wodę, ale musimy o tym koniecznie powiadomić kapłana przed błogosławieniem mieszkania.
• Po wejściu kapłana do mieszkania można zaśpiewać kolędę – w praktyce najczęściej intonują ją ministranci towarzyszący kapłanowi. Na słowa pozdrowienia wypowiedzianego przez duszpasterza: – Pokój temu domowi, odpowiadamy: – I wszystkim jego mieszkańcom. Następnie kapłan wypowiada słowa okolicznościowej modlitwy. Razem z nim odmawiamy modlitwę „Ojcze nasz”. Często w tym momencie kapłan podaje domownikom do ucałowania krzyż. Później kapłan odmawia modlitwę błogosławieństwa domowników i kropi ich wodą święconą.
• Wizyta kolędowa jest okazją do rozmowy duszpasterskiej, podczas której kapłan uzupełnia w kartotece parafialnej ważne informacje dotyczące naszego życia duchowego, ale też do przedstawienia mu naszych problemów bądź propozycji dotyczących życia parafii.
• Z racji kolędy większość rodzin składa ofiarę na potrzeby materialne parafii, w zależności jednak od przyjętych w poszczególnych diecezjach praktyk ofiara ta może być składana w tym okresie w kościele. Kapłani doskonale znający swoich parafian czasami rezygnują z przyjęcia takiej ofiary od osób gorzej sytuowanych.
Coraz częściej spotykam się z pytaniem, co z postem w Wielką Sobotę? Obowiązuje czy też nie? O poście znajdujemy liczne wypowiedzi na kartach Pisma Świętego. Chcąc zrozumieć jego znaczenie wypada
powołać się na dwie, które padają z ust Pana Jezusa i przytoczone są w Ewangeliach.
Pierwszą przytacza św. Marek (Mk 9,14-29). Po cudownym przemienieniu na Górze Tabor, Jezus zstępuje z niej wraz z Piotrem, Jakubem i Janem, i spotyka pozostałych Apostołów oraz - pośród tłumów
- ojca z synem opętanym przez szatana. Apostołowie są zmartwieni, bo chcieli uwolnić chłopca od szatana, ale ten ich nie usłuchał. Gdy już zostają sami, pytają Chrystusa, dlaczego nie mogli uwolnić
chłopca od szatana? Usłyszeli wówczas znamienną odpowiedź: „Ten rodzaj zwycięża się tylko przez modlitwę i post”.
Drugi tekst zawarty jest w Ewangelii św. Łukasza (5,33-35). Opisuje rozmowę Pana Jezusa z faryzeuszami oraz z uczonymi w Piśmie na uczcie u Lewiego. Owi nauczyciele dziwią się, czemu uczniowie Jezusa
nie poszczą. Odpowiada im wówczas Pan Jezus „Czy możecie gości weselnych nakłonić do postu, dopóki pan młody jest z nimi? Lecz przyjdzie czas, kiedy zabiorą im pana młodego, wtedy, w owe dni, będą
pościć”
To Chrystus ukrzyżowany przyciąga dziś nowych ludzi do Kościoła we Francji - uważa bp Matthieu Rougé, ordynariusz podparyskiej diecezji Nanterre. Na łamach dziennika La Croix odnosi się do bezprecedensowych osiągnięć Kościoła nad Sekwaną: gwałtownego wzrostu liczby chrztów dorosłych, tłumów na liturgiach Środy Popielcowej i Niedzieli Palmowej, rekordowego udziału paryskich licealistów w pielgrzymce do Lourdes.
Bp Rougé uważa, że osiągnięcia te są nie tyle rezultatem apostolskich inicjatyw kapłanów i wiernych, co dziełem samego Boga, po prostu łaską. Spełnia się to, co zapowiedział sam Jezus: „A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie”.
- Teraz odbywa się sąd nad Polską. Głównym prześladowanym i najbardziej zagrożonym jest bowiem dzisiaj małe, niewinne i bezbronne dziecko, które zabija się śmiertelnym uderzeniem w jego serce. Zabija się je dosłownie i w przenośni – mówił metropolita krakowski abp Marek Jędraszewski w Wielki Piątek podczas Drogi Krzyżowej w Kalwarii Zebrzydowskiej.
Arcybiskup powiedział do zebranych, że Chrystus, zawieszony między ziemią a niebem, osądził cały świat w imię Krzyża, który stał się najgłębszym, wzruszającym i przejmującym wyrazem miłości miłosiernej Boga do ludzi. Chwila, w której Zbawiciel wypowiedział ostatnie słowa, stała się momentem ostatecznej klęski ojca wszelkiego kłamstwa, zła i śmierci. – Pokonując szatana, sprawcę wszelkiego kłamstwa i grzechu, zawieszony na Krzyżu Jezus osądził również wszystkich świadomych i mniej świadomych współpracowników oraz współuczestników dzieła szatana. Odbywając sąd nad światem, Jezus odbył także sąd nad tymi, którzy Go sądzili. Sąd Najwyższej Prawdy – powiedział metropolita krakowski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1744892545.jpg)
