Reklama

Wiara

Święty, który otworzył nam drzwi do Europy

Postać św. Wojciecha odegrała szczególną rolę w historii Polski. Można zaryzykować twierdzenie, że skoro duchowny ten postawił przed wiekami nogę na polskiej ziemi, wydarzenie to miało charakter wręcz opatrznościowy

Niedziela Ogólnopolska 16/2016, str. 18-19

[ TEMATY ]

św. Wojciech

Krzysztof Nikiforow

Relikwie św. Wojciecha na Polach Lednickich

Relikwie św. Wojciecha na Polach Lednickich

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Był potomkiem rodu Sławnikowiców, co przysporzyło mu nie lada problemów. Ponieważ możnowładcy ci byli w sporze z Przemyślidami, biskup praski padł jego ofiarą i musiał opuścić ojczyznę. Udał się na misję do Prus, gdzie ewangelizował pogańskie ludy. Tam też poniósł męczeńską śmierć, ale jego krew stała się prawdziwym posiewem chrześcijaństwa. Zrządzeniem Bożej Opatrzności czeski biskup był przyjacielem niemieckiego cesarza Ottona. Prawdopodobnie też dzięki otwartości Bolesława Chrobrego, syna Mieszka, na podpowiedzi Ducha Świętego polski władca wykupił ciało męczennika i na jego obecności w Gnieźnie zbudował zręby naszej europejskości.

Propagator wiary

Dokładna data jego urodzin nie jest znana. Prawdopodobnie przyszedł na świat w roku 955-57. Studiował w Magdeburgu, gdzie zdobył opinię utalentowanego studenta. Spędził tam aż 9 lat (972-981). Po powrocie ze studiów przyjął święcenia i pełnił funkcję sekretarza pierwszego czeskiego biskupa Dytmara, a po jego śmierci sam zaczął pełnić ten urząd jako biskup Pragi. Dzięki swej pracy duszpasterskiej wśród współczesnych mu zasłużył sobie na tytuł propagatora wiary chrześcijańskiej. Jak dowiadujemy się z wiarygodnych źródeł, nie ograniczał się jedynie do ewangelizacji – w swym nauczaniu podejmował też ważkie, jak na ówczesne czasy, zagadnienia społeczne, szczególnie koncentrował się na walce z nadużywaniem alkoholu, handlem niewolnikami i poligamią. Największą jego troską była jednak ewangelizacja pogan, której poświęcił całe swoje życie, nie tylko zresztą metaforycznie, ale też – jak się później okazało – dosłownie. Zaczynał od ewangelizowania Czechów, Morawian i Węgrów. Jego zaangażowanie przysporzyło mu wielu wrogów. Po pięciu latach urzędowania Wojciech opuścił biskupstwo i udał się wraz z bratem do Rzymu, gdzie pomagał papieżowi w reformowaniu Benedyktynów. Na skutek starań swych rodaków zdecydował się na krótki powrót do ojczyzny, ale rozczarowany sytuacją, którą zastał, znów postanowił opuścić Czechy i udał się z misją ewangelizacyjną na tereny pogańskich Prus.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Opatrznościowa śmierć

Misja Wojciecha przebiegała wzdłuż Wisły aż po Zatokę Gdańską. Jak podają źródła, w swej działalności ewangelizatorskiej był bardzo gorliwy. Jednym ze znaków wspomnianej gorliwości stał się pomysł wycinania pogańskich świętych dębów. Miał to być znak radykalnego pozbywania się dawnej wiary i przyjmowania nowej. 23 kwietnia 997 r. św. Wojciech stał się męczennikiem Kościoła katolickiego. Pogańscy siepacze oszczędzili niektórych członków jego otoczenia, by ostrzegli innych i jednocześnie stali się świadkami męczeństwa czeskiego biskupa.

Z punktu widzenia Księstwa Polan cała ta sytuacja była opatrznościowa. Książę Bolesław Chrobry zdecydował się na wykupienie doczesnych szczątków męczennika, które niemal natychmiast stały się relikwiami, gdyż na prośbę Ottona III papież Sylwester II już w 999 r. ogłosił Wojciecha świętym.

Stosunkowo niedługo po śmierci Wojciecha, w roku 1000, w Gnieźnie miał miejsce Zjazd Gnieźnieński, nazywany synodem, który de facto miał charakter pielgrzymki Ottona III do grobu czeskiego męczennika. Oprócz celów religijnych niemiecki władca miał także swe cele polityczne. Zamierzał on m.in. przy pomocy polskiego księcia ugruntować zachodnie cesarstwo uniwersalistyczne, na które miały złożyć się prowincje: Italia, Galia (Francja), Germania i Słowiańszczyzna. Ich królowie mieli być w stosunku do siebie równi, a poddani wobec cesarza. Okoliczność ta stawiała nasze młode państwo w wyjątkowej sytuacji. Po upływie krótkiego czasu od przyjęcia przez Mieszka I chrztu i od początków naszej państwowości, w wymiarze europejskim, zaczynaliśmy odgrywać istotną rolę.

Podczas Zjazdu cesarz włożył na głowę polskiego władcy diadem i wręczył mu kopię św. Maurycego, co przez historyków jest interpretowane jako zapowiedź późniejszej koronacji. Wielkie znaczenie dla polskiej historii miało też utworzenie metropolii kościelnej z siedzibą w Gnieźnie.

O przyjęciu Ottona III przez Bolesława Chrobrego napisał w swej kronice z początku XI wieku niemiecki biskup Thietmar: „Trudno uwierzyć i opowiedzieć, z jaką wspaniałością przyjmował wówczas Bolesław cesarza i jak prowadził go przez swój kraj aż do Gniezna. Gdy Otto ujrzał z daleka upragniony gród, zbliżył się doń boso ze słowami modlitwy na ustach. Tamtejszy biskup Unger (biskup poznański) przyjął go z wielkim szacunkiem i wprowadził do kościoła, gdzie cesarz, zalany łzami, prosił świętego męczennika o wstawiennictwo, by mógł dostąpić łaski Chrystusowej”. Prawdopodobnie nie byłoby tego wydarzenia, gdyby nie było w historii św. Wojciecha – tak bardzo zatroskanego o ewangelizację pogan.

2016-04-13 08:21

Ocena: +1 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Kard. Duka: Wojciech i Jan Paweł II, patroni naszej Europy

30. rocznicę wizyty Jana Pawła II w postkomunistycznej Czechosłowacji wspominał wczoraj w praskiej katedrze kard. Dominik Duka. Już wcześniej, w okolicznościowym przesłaniu, Prymas Czech zaznaczył, że to właśnie dzięki tej historycznej podróży tamtejszy Kościół powstał z popiołów, a społeczeństwo w osobie swego pierwszego wolnego prezydenta Vaclava Havla, zdało sobie sprawę z cudu historii, którego są uczestnikami.

Podczas Mszy w liturgiczne wspomnienie św. Wojciecha kard. Duka podkreślił, że ten święty biskup Pragi wraz ze św. Janem Pawłem II jest współtwórcą i patronem Europy Środkowej, a zwłaszcza Grupy Wyszehradzkiej.

CZYTAJ DALEJ

Tak, proszę, Jezu Chryste, obmyj mnie

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Pio Si/pl.fotolia.com

Rozważania do Ewangelii J 13, 1-15.

Wielki Czwartek, 28 marca

CZYTAJ DALEJ

Papież Franciszek skierował przesłanie do księży Kościoła radomskiego

2024-03-28 17:05

[ TEMATY ]

Bp Marek Solarczyk

papież Franciszek

diecezja radomska

PAP/GIUSEPPE LAMI

- Przezwyciężajcie ludzkie podziały, aby pracować razem w Winnicy Pańskiej - tymi słowami papież Franciszek zwrócił się do kapłanów diecezji radomskiej. Papieskie przesłanie zostało odczytane w trakcie Mszy Krzyżma w katedrze Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu. Liturgii przewodniczył biskup Marek Solarczyk. W koncelebrze uczestniczył bp Piotr Turzyński i ok. 300 księży.

Papieskie przesłanie, które odczytał ks. Marcin Zieliński, pracownik Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej, zostało skierowano w okazji rozpoczynającego się Roku Modlitwy o świętość Kapłanów Diecezji Radomskiej. Papież Franciszek wyraził podziękowanie kapłanom za kapłańskie świadectwo i za wielkie ukryte dobro, które czynią w pracy duszpasterskiej, za „codzienne sprawowanie Eucharystii i miłosierne udzielanie rozgrzeszenia w sakramencie pojednania, za wierność wobec podjętych zobowiązań”.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję