Reklama

Niedziela Przemyska

Pasterz wśród owiec 1

Tajemnica Bożego Miłosierdzia

Niedziela przemyska 46/2016, str. 1, 7

[ TEMATY ]

wywiad

rozmowa

Rafał Czepliński

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KS. ZBIGNIEW SUCHY: – Księże Arcybiskupie, zamyśliłem sobie tę rubrykę „Pasterz wśród owiec” i chciałbym, żeby była to cotygodniowa rozmowa, w której będzie można opowiedzieć o spotkaniach z diecezjanami. Dzisiaj jednak, ponieważ rozmawiamy pierwszy raz po przejęciu diecezji przez Księdza Arcybiskupa, prosiłbym o pierwsze wrażenia. Jak minął ten czas od ingresu do teraz?

ABP ADAM SZAL: – Bardzo się cieszę z tytułu tego cyklu. Jest to tęsknota mojego serca, żeby być między ludźmi, stąd też tak chętnie rozmawiam w czasie wizytacji, pielgrzymek czy przypadkowych spotkań, bo chcę być między ludźmi. Jest to też realizacja wskazań papieża Franciszka, żeby wśród tych, pośród których pracujemy, jako kapłani, jako biskupi, być obecnym, żeby im towarzyszyć, żeby po prostu iść razem z nimi – to wszystko mieści się w pięknym tytule tego cyklu.
Czas, który minął od ingresu, był czasem szczególnym. W pewnym sensie miałem wiele rzeczy już ułatwionych, do wielu rzeczy byłem w jakiś sposób emocjonalnie i duchowo nastawiony, dlatego że od prawie 16 lat pełniłem posługę biskupa pomocniczego. Teraz moja rola trochę się zmieniła, ale w pewnym sensie było mi łatwiej niż bywa to w takich sytuacjach, kiedy ktoś zostaje mianowany od razu na diecezję. Natomiast trudniej było dlatego, że trzeba było na pewne rzeczy popatrzeć inaczej, z innej perspektywy, poczuć się bardziej odpowiedzialnym za pewne sytuacje, za ludzi, za program duszpasterski. W pewnym sensie sprawdziło się to, co powiedziałem podczas ingresu, że do tej pory trudniejsze sprawy, bardziej skomplikowane, konsultowałem czy wprost odsyłałem do Arcybiskupa Józefa. Teraz muszę się zmierzyć z tymi sprawami sam, choć, podobnie jak Ksiądz Arcybiskup, szukam też głosów doradczych, pytam o zdanie, o opinię, żeby podejmować jak najbardziej obiektywne decyzje i jak najlepsze działania, by służyć Panu Bogu i Kościołowi.
Był to też czas pracowity z tego względu, że doszły nowe obowiązki, pojawiło się wiele wyjazdów, a kalendarz zapełnił się bardziej niż w poprzednim okresie.

– Nasze spotkania zamyśliłem jako taki dwupak. Pierwsza część to właśnie refleksja na temat obecności wśród diecezjan. Drugą natomiast chciałbym potraktować jako pewną formę przekazu Księdza Arcybiskupa dla diecezjan – zarówno kapłanów, jak i świeckich o priorytetach, czy – jak to Ksiądz Arcybiskup nazwał w czasie spotkanie z młodzieżą – o marzeniach Metropolity. Zanim będziemy opowiadać o zamysłach Księdza Arcybiskupa na temat hasła nowego roku duszpasterskiego „Idźcie i głoście”, chciałbym zapytać, jak Ksiądz Arcybiskup ocenia kończący się Rok Bożego Miłosierdzia?

– Ponieważ podejmujemy wiele inicjatyw, docierają do nas programy różnych ruchów, ważnych wydarzeń, wydaje mi się, że powracanie do tematu roku duszpasterskiego, czy to do Roku Miłosierdzia, czy roku mówiącego o nauczaniu, jest bardzo sensowne, po to żeby te ważne treści zapadły jak najgłębiej w naszą świadomość.
Odnoście do mijającego Roku Miłosierdzia, wydaje mi się, że dokonuje się coś bardzo ważnego – mianowicie wszyscy wiemy o różnych przymiotach Bożych, ale bywa tak, że o pewnych rzeczach w jakiś sposób zapominamy, czy nie wracamy do nich tak, jak należałoby to czynić. Taka intencja przyświecała objawieniom, które miała św. siostra Faustyna. Wszyscy wierzący wiedzieli na początku XX wieku i wcześniej, że Pan Bóg jest wielki, święty i że przebacza grzechy, ale to ustawiczne powracanie do Miłosierdzia Bożego jest szczególnym nośnikiem tej prawdy, że mamy do Kogo się zwrócić, mamy Kogoś, kto nam przebaczy, Komu możemy zaufać, i to jest bardzo pocieszające. To jest bardzo ważny efekt mijającego roku duszpasterskiego, polegający na tym, że poprzez Koronkę do Bożego Miłosierdzia, konferencje, które były wygłaszane chociażby podczas pielgrzymki, czy wiele homilii, w jakiś sposób dociera do nas i umacnia się przekonanie o wielkości Bożego Miłosierdzia.
Wiele, wiele lat temu, podczas egzaminu wstępnego do Seminarium Duchownego w Przemyślu byliśmy egzaminowani przez profesorów, i tak się złożyło, że przypadł mi profesor, z którym potem byłem związany przez pracę naukową, ks. prof. Śliwa. Pamiętam dobrze pytanie, które mi zadał, a które mnie trochę zbiło z tropu. Wydawało się proste, ale on był bardzo dociekliwy w doprowadzeniu do takiej odpowiedzi, jakiej oczekiwał. Zadał mi pytanie, jaki jest Pan Bóg. Więc ja wysilałem się, odgrzebywałem z pamięci wszystkie przymioty Boże, jakie mi przyszły na myśl – że jest wielki, że jest święty, doskonały, że stworzył świat – wszystko, co mi się wtedy nasunęło. Ale Profesor był nieustępliwy, ciągle pytał: „No, jaki jeszcze?”. I wreszcie doszliśmy do wniosku, że jest dobry. I to się też mieści w tej tajemnicy Bożego Miłosierdzia. Pan Bóg jest po prostu dobry. Dzisiaj, kiedy świat tak się nastawia na rozliczanie, na ściganie różnych nadużyć, szczególnie istotne jest, żebyśmy mieli tę świadomość, żebyśmy pamiętali, że Pan Bóg jest dobry.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2016-11-08 12:11

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Prezydent: Będą dwa referenda

[ TEMATY ]

wywiad

Andrzej Duda

Maciej Biedrzycki/KPRP

Panie prezydencie, po co to konstytucyjne referendum konsultacyjne?

CZYTAJ DALEJ

Kapłaństwo - dar Jezusa dla Kościoła

Niedziela legnicka 4/2004

[ TEMATY ]

kapłaństwo

Karol Porwich/Niedziela

Bóg dał światu wielki dar kapłaństwa. On sam wybiera tych, którzy stają się ministrami Jego nieskończonej miłości, którą przekazują wszystkim ludziom. Jezus Chrystus, zanim powrócił do Ojca, ustanowił sakrament kapłaństwa, aby na zawsze zapewnić obecność kapłanów na ziemi.

CZYTAJ DALEJ

Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował, ale jej ślady nosił na ciele

2024-03-28 23:15

[ TEMATY ]

Droga Krzyżowa

św. o. Pio

Wydawnictwo Serafin

O. Pio

O. Pio

Mistycy wynagrodzenia za grzechy są powołani do wzięcia w milczeniu grzechów i cierpienia świata na siebie, w zjednoczeniu z Jezusem z Getsemani. Rzeczywiście, Ojciec Pio tajemnice Męki Pańskiej nie tylko kontemplował i boleśnie przeżywał, ale jej ślady nosił na własnym ciele, aby w zjednoczeniu ze swoim Boskim Mistrzem współdziałać w wynagradzaniu za ludzkie grzechy. Jako czciciel Męki Pańskiej chciał, aby i inni korzystali z jego dobrodziejstwa.

„Misterium miłości. Droga krzyżowa z Ojcem Pio” to rozważania drogi krzyżowej, które proponuje nam br. Błażej Strzechmiński OFMCap - znawca życia i duchowości Ojca Pio. Rozważania każdej ze stacji przeplatane są z fragmentami pism Stygmatyka. Książka wydana jest w niewielkiej, poręcznej formie i zawiera także miejsce na własne notatki, co doskonale nadaje się do osobistej kontemplacji Drogi krzyżowej.

CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję