Wspomnienie św. Katarzyny Aleksandryjskiej przypada 25 listopada. Jednak ze względu na uroczystość Chrystusa Króla, poprzedzającą ten dzień, kolejarze uczcili swoją patronkę tydzień wcześniej. Przy dźwiękach orkiestry kolejowej wierni i zaproszeni goście gromadzili się w kościele. Obecni byli pracownicy kolei wraz z rodzinami, naczelnicy sekcji, poczty sztandarowe. W południe rozpoczęła się Msza św. koncelebrowana. Przewodniczył jej ks. kan. Ludwik Solecki - rejonowy duszpasterz kolejarzy z Węglińca. Homilię wygłosił ks. prał. Robert Kristman - kustosz sanktuarium św. Jacka. Kościół św. Jacka od 1997 r. jest siedzibą Katolickiego Stowarzyszenia Kolejarzy Polskich Diecezji Legnickiej. To właśnie przy tym kościele pracownicy kolei, emeryci i renciści PKP oraz bezrobotni byli kolejarze mają swoje spotkania formacyjne, wspólnie przeżywają uroczystości kościelne i zawodowe. Bardzo aktywnie włączają się w pracę na rzecz parafii. Celem tego Stowarzyszenia jest uświęcanie pracy zawodowej, apostolat ewangelizacyjny w swoim środowisku pracy, osobiste uświęcanie poprzez pracę zawodową, kształtowanie indywidualnych i społecznych postaw kolejarzy oraz szerzenie kultury chrześcijańskiej i chrześcijańskich zasad etycznych. W pracy formacyjnej kolejarzy wspomagają ich duszpasterze na czele z ks. prał. Robertem Kristmanem - duszpasterzem diecezjalnym i proboszczem parafii św. Jacka. Gospodarz sanktuarium przywitał wszystkich przybyłych na tę uroczystość. W homilii ks. Kristman przypomniał, że w ostatnim czasie pracownicy kolei i sama kolej przeżywają czas próby. Wchodzenie w krąg gospodarki rynkowej niesie ze sobą konieczność wprowadzania zmian, reform. Celem powinna być poprawa, nie tylko materialna życia pracowników kolei, ale przede wszystkim jakości usług. Jednak te zmiany niosą ze sobą różne zagrożenia. Lęk o przyszłość PKP, o miejsca pracy, o możliwość zapewnienia środków do życia dla rodzin wkrada się do serc wszystkich pracowników kolei. Wyrazem tych obaw i niezadowolenia są akcje protestacyjne i strajki. Ksiądz Prałat podkreślił, że zwłaszcza w chwilach trudnych potrzeba ludzi czujnych i mądrych, to znaczy ludzi nadziei. Wobec upadku wartości, korupcji, nie można zatracić poczucia uczciwości, sprawiedliwości, nie można zgnuśnieć. Takie zadanie stawia przed wszystkimi kolejarzami skupionymi w KSKP dzisiejsza, trudna rzeczywistość. Jest wiele pokus, żeby przygasnąć, zniechęcić się, nie można jednak zabić nadziei i wiary na pokonanie wszystkich przeszkód. Nadzieja jest bowiem tą siłą, która tak jak lokomotywa pozwala ciągnąć cały bagaż życia, chwile dobre i trudne. Kaznodzieja przypomniał, że ostatnie słowo zawsze należy do Boga. Dlatego trzeba Mu zaufać do końca. Na zakończenie kazania skierował apel do wszystkich kolejarzy: „Nie bójcie się, nie gaście ducha, podnieście głowy, bo zbliża się wasze odkupienie”. Po Mszy św. kolejowa orkiestra dęta dała koncert przed kościołem, po czym wszyscy uczestnicy zgromadzili się na wspólnym spotkaniu w kawiarni parafialnej.

Święta Katarzyna Aleksandryjska

Według znanych świadectw św. Katarzyna pochodziła z Aleksandrii, stolicy Egiptu. Była nie tylko osobą bardzo zamożną, ale także wykształconą. O jej rękę daremnie ubiegali się najznakomitsi obywatele miasta. Złożyła jako chrześcijanka ślub dozgonnej czystości. Poniosła śmierć męczeńską w IV w., za panowania cesarza Maksymiana. Została poddana torturom, by ją zmusić do odstępstwa, morzono ją głodem, łamano jej kości, wreszcie ścięto ją mieczem. Ikonografia najczęściej przedstawia św. Katarzynę Aleksandryjską w koronie królewskiej, a przy niej maszynę do łamania kości (koło obrotowe), z palmą męczeństwa w ręce. Relikwie jej od setek lat znajdują się na Górze Synaj.