W tegoroczne obchody diecezjalnego dziękczynienia za dar osób zakonnych wpisała się poranna Msza św. sprawowana przez Biskupa Sandomierskiego Krzysztofa Nitkiewicza w kaplicy klasztornej sióstr klarysek w Sandomierzu oraz popołudniowa Eucharystia w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Opatowie. Wespół z Biskupem Ordynariuszem Mszę św. koncelebrowali ks. prof. Leon Siwecki, wikariusz biskupi ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, o. Edgar Semeniuk, gwardian oraz proboszcz parafii, ojcowie zakonni oraz przybyli księża.

Biskup Nitkiewicz podziękował w homilii siostrom, kapłanom i braciom z Instytutów Życia Konsekrowanego za ich obecność, modlitwę oraz apostolat w diecezji oraz zachęcał, aby nieść światło Chrystusa drugiemu człowiekowi.

- Mamy być przez nasze wszczepienie w Chrystusa światłem wiary, nadziei i miłości dla innych. Podobnie jak On jest dla nas. Droga do wypełnienia tego zadania prowadzi przez pozostawanie w jedności z Chrystusem, przez karmienie się Jego Słowem i Ciałem, żyjąc tylko dla Niego. „Ideałem życia konsekrowanego jest upodobnienie się do Pana Jezusa i do jego całkowitej ofiary z siebie” – naucza św. Jan Paweł II. To najlepszy sposób, byśmy potrafili płonąć, spalać się dla Pana, a nie tylko ogrzewać się przy świętym ogniu, jak starożytne kapłanki pogańskiej bogini Westy.

Pomimo nasilającej się nagonki na duchownych, siostry zakonne czy co gorliwszych świeckich katolików, ogromna rzesza ludzi ciągle na nas liczy i nas potrzebuje. A jeśli od czasu do czasu poczujemy na sobie trawiący żar ognia i ługu, o którym mówi prorok Malachiasz, to tylko dlatego, byśmy stali się czyści i mogli składać Panu ofiary sprawiedliwe.

Żyjąc w świecie staczającym się ku zagładzie, gdzie człowiek występuje przeciw samemu sobie, odrzucając Boga i Jego prawo, powinniśmy wskazywać, niczym zapalona świeca, albo jeszcze lepiej, jak płonąca pochodnia, wyrazistą alternatywę. Tą alternatywą jest naturalnie nie nasza osoba, czy nawet diecezja lub zgromadzenie zakonne, lecz Jezus Chrystus. Tą alternatywą dla zagubionego świata jest Boża miłość towarzysząca nam nieustannie. A ponieważ doświadczamy jej we wspólnocie diecezjalnej i zakonnej, ta wspólnota odgrywa również istotną rolę w naszym świadectwie.

Pragnę wam za nie gorąco podziękować drogie Siostry zakonne, dziewice i wdowy konsekrowane, ojcowie, księża i bracia. Charyzmaty zakonne są oknami i drzwiami przez które Duch Święty nawiedza naszą diecezjalną wspólnotę, tchnąc w nią nowe życie. Niech nigdy ich nie zabraknie w Diecezji Sandomierskiej – powiedział Biskup Ordynariusz.

Po homilii osoby konsekrowane odnowiły swoje śluby i przyrzeczenia zakonne, a następnie na ręce biskupa złożyły zapalone świece na znak swojego oddania Bogu i gotowości służenia wspólnocie Kościoła. W trakcie uroczystej liturgii do grona wdów konsekrowanych została włączona pani Mariola Skoczylas.

Ks. Wojciech Kania/Niedziela

Druga część wspólnego świętowania Dnia Życia Konsekrowanego odbyła się w klasztorze Ojców Bernardynów, którzy dla wszystkich przybyłych przygotowali poczęstunek.

Na terenie Diecezji Sandomierskiej posługuje w zgromadzeniach męskich siedemdziesięciu pięciu ojców zakonnych. W zgromadzeniach żeńskich swoje powołanie realizuje trzysta trzydzieści sióstr zakonnych, a także osiem dziewic konsekrowanych i dwie osoby w stanie wdowy konsekrowanej.