Słowa powitania mówi zawsze ten, kto wchodzi, nieważne, czy jest to szef, podwładny czy podwładna. Szef wchodzący do pokoju nie tylko mówi „dzień dobry”, ale na powitanie również wyciąga pierwszy rękę do tych pracowników, których nie będzie zaraz prosił do swojego gabinetu. Pozostałym podaje rękę w gabinecie.
Jeśli w pokoju siedzi kobieta (pracownik) i wchodzą do niego różni pracownicy, którzy witają się z nią przez podanie ręki - zawsze powinna wstać.
Przedstawiając nowego pracownika, jako pierwsze wymienia się jego imię i nazwisko.
Prosząc pracownika (pracownicę) do gabinetu, szef może odpowiedzieć na słowa „dzień dobry” tylko skinieniem głowy, siedząc. Wstaje tylko wtedy, gdy się z pracownikiem (pracownicą) wita przez podanie ręki lub chce mu złożyć życzenia z jakiejś okazji. Szef przy podaniu ręki powinien wyjść zza biurka.
Kwestia przedstawiania sobie osób w instytucji często się komplikuje.
W pracy podstawowa i obowiązująca jest precedencja służbowa: zawsze ważniejszy jest ten, kto ma wyższe stanowisko, niezależnie od płci i wieku. Precedencja ta obowiązuje jednak tylko tam, gdzie występuje zależność służbowa. Szef jakiegoś działu w przedsiębiorstwie (czy jakikolwiek jego pracownik) nie ma z reguły żadnych relacji służbowych z osobami z innych działów. Jest wtedy zobowiązany odnosić się do nich według precedencji towarzyskiej, a więc biorąc pod uwagę ich wiek i płeć. Obowiązują go zatem wtedy wszystkie zasady towarzyskiego savoir-vivre’u.
Jeśli zatem np. szef ma przedstawić sobie dwoje pracowników tego samego działu (którzy, załóżmy, nie znają się, bo dział zatrudnia wielu pracowników i ma siedziby w kilku miastach), z których jedno jest młodym mężczyzną, a drugie starszą kobietą, ale ta kobieta podlega służbowo temu mężczyźnie, to przedstawia temu mężczyźnie kobietę, wymieniając jej imię i nazwisko. Jeśliby ta sama kobieta pracowała na takim samym niższym stanowisku w innym dziale, a więc nie podlegała służbowo temu młodemu mężczyźnie, to szef przedstawiłby jej tego mężczyznę, a zatem wymienił jako pierwsze jego imię i nazwisko.
Przed południem osoby życia konsekrowanego obecne w Rzymie na swoim jubileuszu uczestniczyły w Eucharystii celebrowanej na Placu Świętego Piotra, której przewodniczył papież Leon XIV. Liturgię koncelebrowali kardynałowie, biskupi oraz duchowni z różnych zgromadzeń. Wśród nich byli bp Stanisław Jamrozek z Przemyśla, bp Arkadiusz Okroj z Torunia oraz bp Piotr Kleszcz OFM Conv. - biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej.
Ojciec Święty zwracając się do obecnych na Placu św. Piotra powiedział: „Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a zostanie wam otworzone (Łk 11, 9). Tymi słowami Jezus zachęca nas, abyśmy z ufnością zwracali się do Ojca we wszystkich naszych potrzebach. Słuchamy tych słów, świętując Jubileusz Życia Konsekrowanego, który przywiódł tu wiele osób z różnych stron świata - zakonników i zakonnice, mnichów i osoby życia kontemplacyjnego, członków instytutów świeckich, należących do Ordo virginum, pustelników i członków „nowych instytutów” - przybyłych do Rzymu, aby wspólnie przeżyć pielgrzymkę jubileuszową i powierzyć wasze życie miłosierdziu, którego proroczym znakiem zobowiązaliście się być poprzez profesję zakonną, ponieważ życie ślubami oznacza powierzenie siebie jak dzieci w ramiona Ojca”.
Fasada Papieskiego Uniwersytetu Gregoriańskiego od strony Piazza della Pilotta
Na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie rozpoczęła się Międzynarodowa Konferencja Naukowa, zatytułowana: „Beatyfikacja męczenniczek II wojny światowej, siostry Krzysztofy Klomfass i XIV Towarzyszek. Perspektywa historyczna, prawna i teologiczna”. Organizatorem konferencji jest Papieski Uniwersytet Gregoriański w Rzymie, Wydział Historii Kościoła i Dziedzictwa Kulturowego oraz Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie, Wydział Teologii.
- Pomysł na konferencję o Siostrach Katarzynkach w Rzymie zrodził się z potrzeby ukazania duchowego i eklezjalnego znaczenia ich męczeństwa w szerszym, międzynarodowym kontekście. Po beatyfikacji sióstr w Braniewie, która miała miejsce w tym roku, uznaliśmy, że warto zaprezentować ich świadectwo w miejscu, które jest sercem Kościoła, czyli w Rzymie - mówi ks. Lucjan Świto, z komitetu naukowo-organizacyjnego.
Papież podczas spotkania z przedstawicielami fundacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie
Wolność religijna nie jest więc jedynie prawem zapisanym w ustawie ani przywilejem przyznanym przez rządy – jest fundamentem, który umożliwia autentyczne pojednanie - wskazał Papież podczas spotkania z przedstawicielami fundacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie. Ojciec Święty przypomniał, że prawo do wolności religijnej to „kamień węgielny każdej sprawiedliwej społeczności, ponieważ chroni moralną przestrzeń, w której człowiek może się formować i działać sumienie.
Papież wskazał na aktualność wizyty przedstawicieli fundacji, w okresie, kiedy „świat nadal doświadcza narastającej wrogości i przemocy wobec tych, którzy mają odmienne przekonania – w tym wielu chrześcijan”. Ich misja ukazuje, że „jako jedna rodzina w Chrystusie nie opuszczamy naszych prześladowanych braci i sióstr”. Jako Kościół „pamiętamy o nich, stoimy przy nich” oraz staramy się „zapewnić im wolność daną od Boga”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1759510669.jpg)
